آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید

به گزارش خبرگزاری تسنیم، علی اکبر سلطانعلی، بازیگر و خواننده تیتراژ سریال «مختارنامه»، شب گذشته با حضور در  برنامه تلویزیونی «شب نشینی» گفت: من فعالیتم را با تئاتر شروع کردم و پس از آن به سینما و تلویزیون رسیدم. همچنین در بخش موسیقی فعالیت می‌کنم که نسبت به بازیگری بیشتر در آن وقت می‌گذرانم.سلطانعلی ادامه داد: بازی در نقش رستم در سریال مختارنامه بسیار تجربه خوب و جالبی بود. من پیش از مختارنامه کار تعزیه انجام نداده بودم اما از آنجایی که با موسیقی و تئاتر آشنایی کامل داشتم توانستم ارتباط خوبی با نقش رستم بگیرم.وی افزود: نقش رستم بسیار دو پهلو بود چرا که در ابتدا خود را احمق نشان می‌داد اما در باطن مانند شیطانی بود که کسی نمی‌توانست با او رقابت کند. رستم با چنین فریب‌دهندگی پیش رفت تا جایی که غلام مختار متوجه شد اما متأسفانه آن وقت دیگر دیر شده بود. رستم توانست با به قتل رساندن غلام مختار فرار کند.او اظهار داشت: از آنجایی که آقای میرباقری با سبک موسیقی من آشنا بود خواستند تا موسیقی سریال مختارنامه را آماده کنم و من نیز به سادگی و با سبک خود آن موسیقی را آماده کردم.بازیگر و خواننده گفت: موسیقی انتخاب شده برای مختارنامه از نوع دشتی جنوب بود که بسیار با فضای سریال همخوانی دارد. این سبک سوز و غم خود را دارد و به همین دلیل بسیار مورد توجه قرار گرفت.سلطانعلی اظهار کرد: من به کارگردانی بسیار علاقه دارم و چند فیلم کوتاه نیز آماده کردم در نتیجه اگر می‌خواستم بین موسیقی، بازیگری و کارگردانی انتخاب کنم؛ کارگردانی را در نظر می‌گرفتم. کارگردانی به دلیل خلق کردن اثر به من حس بسیار خوبی می‌دهد و باعث می‌شود به آن علاقه بسیاری داشته باشم.وی افزود: در زندگی باید همواره در حرکت بود و تلاش کرد چ, ...ادامه مطلب

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پرویز فلاحی پور دوازدهمین مهمان برنامه تلویزیونی «آن» بود که در ۲۶ شهریور ماه مصادف با اربعین حسینی پخش شد. در این برنامه مجری با اشاره به کاراکتر این بازیگر در سریال «شب دهم» و ماجرای قبول کردن این نقش پرسید که این بازیگر در پاسخ گفت: من در آن زمان هنوز شناخته شده نبودم و کار تئاتر می‌کردم در تئاتر اکثراً من را می‌شناختند. یک گروه به نام آیین داشتیم که کارهای معتبری انجام می‌دادیم اما در حوزه تصویر شناخته شده نبودم. وی اضافه کرد: حسن فتحی به تئاتر می‌آمد و نقد می‌کرد و کارهای من را دیده بود. قبل از آن در «روشن‌تر از خاموشی» و «فردا دیر است» هم از دیگر کارهای من بود. وی با اشاره به حضورش در «شب دهم» توضیح داد: در «شب دهم» تهیه کننده دنبال یک شخص معروف و دیده شده بود اما آقای فتحی تا آنجا که من شنیده‌ام اصرار کرده بود که من هم نقش را بازی کنم. یک روز دستیار آقای فتحی با یک فیلمنامه به خانه ما آمد من فیلمنامه را خواندم دیدم فیلمنامه کلاسیک بسیار خوبی است و نقش‌ها و شخصیت‌پردازی‌های زیبایی دارد. از کودکی سیاه پوش امام حسین (ع) بودم این بازیگر درباره حسش نسبت به نقش یاور گفت: با خواندن فیلمنامه دلهره‌ای در من بیدار شد که من قرار است کدام یک از نقش‌ها را بازی کنم. فکر کردم نقش کوچکی را برای من در نظر گرفته‌اند. آقای فتحی از من پرسید از کدام نقش خوشت آمد و من گفتم از یاور خوشم آمد. نظرم را درباره نقش سرگرد پرسید اما من آن را دوست نداشتم. دوست نداشتم نقش منفی بازی کنم. بعد با دستیار آقای فتحی صحبت کردم که اگر برای یاور باشد من می‌آیم. فلاحی پور اظهار کرد: قبل از آن در زندگی من اتفاق بدی افتاده بود و من سیاهپوش امام حسین (ع) بودم. , ...ادامه مطلب

حسین کشفی اصل که این روزها به صورت همزمان در دو نمایش مختلف بازی و کارگردانی می‌کند، می‌گوید تجربه بازیگری سبب می‌شود در هنگام کارگردانی، بیشتر بازیگرانم را درک کنم. , ...ادامه مطلب

حتی بزرگ‌ترین ستاره‌ها هم پیش از رسیدن به شهرت در نقطه‌ای از مسیر کارنامه حرفه‌ای خود در کنار بازیگرانی قرار گرفتند که به واسطه‌ی نقش آفرینی‌های قبلی یا سابقه‌ی طولانی‌شان در عرصه‌ی بازیگری به عنوان یک ستاره افسانه‌ای شناخته می‌شدند. قطعا هر کس که سکانس‌هایی از فیلم «اینک آخرالزمان» با بازی درخشان مارتین شین رو‌به‌روی مارلون براندوی افسانه‌ای و پرسابقه را دیده باشد می‌تواند این موضوع را تایید کند. چنین همکاری‌هایی می‌تواند سبب ارتقای بازی هر دو طرف شود. در واقع چنین فیلم‌هایی نه تنها به عنوان سکوی پرشی برای بازیگر تازه‌کار عمل کردند بلکه توانستند به اثری ماندگار در پرونده‌ی کاری بازیگر پیشکسوت هم تبدیل شوند. ۱. لورن باکال و همفری بوگارت – داشتن و نداشتن (To Have and Have Not) کارگردان: هاوارد هاکس بازیگران: والتر برنان، مارسل دالیو، دان سیمور تاریخ انتشار: ۱۹۴۴ امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰ امتیاز راتن تومیتوز: ۹۷ از ۱۰۰ لورن باکال در سن ۱۹ سالگی در کنار همفری بوگارت که تقریبا ۲۰ سال از او بزرگ‌تر بود، در فیلم «داشتن و نداشتن» به ایفای نقش پرداخت. در واقع کارگردان فیلم، هاوارد هاکس با وجود مخالفت‌های استودیو این نقش را به لورن داد. بوگارت پس از سال‌ها فعالیت در سینما، با فیلم «سیرای مرتفع» در سال ۱۹۴۱ توانست به یک ستاره‌ی بزرگ تبدیل شود، اما باکال در اولین فیلم مشترکشان بازی کاملا حرفه‌ای را از خود به یادگار گذاشت. او آن‌چنان بازی احساسی‌ای را به نمایش گذاشت و دیالوگ‌هایش را با چنان احساساتی بیان کرد که توانست مخاطبان را تحت تاثیر قرار دهد. همکاری‌های بعدی بوگارت و باکال باعث شد که هر دوی آن‌ها به ستاره‌های بی‌چون و چرای هالیوود تبدیل شوند. بهترین فیلم مشترک آن‌ها «خواب, ...ادامه مطلب

امیرحسین مقصودلو معروف به «تتلو» و طرفدارانش خیلی وقت است به عنوان یک پدیده توسط روانشناسان و جامعه‌شناسان مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرند. تتلو خودش به تنهایی یک ژانر است. یک ژانر پر طرفدار که هر کاری دلش بخواهد می‌کند. فراخوان دعوت به حرمسرای شخصی‌اش را منتشر می‌کند، کنسرت می‌گذارد و با فحاشی زیاد به هوادانش، ‌کنسرت را کنسل می‌کند و خیلی کارهای دیگر که در همه آنها رهاست؛ رها و بی‌پروا آنقدر که این آخری حتی وعده خودکشی روی استیج کنسرت را هم داده‌است! پسر آرامی که از همه مرزها عبور کرد تتلو فعالیتش را از سال ۱۳۸۳ از زیرزمین آغاز کرد. فعالیت ابتدایی او در بستر یک وبلاگ شخصی که آن را با دوستش ایجاد کرده بود، شکل گرفت. در سال ۱۳۹۰، تتلو نخستین آلبومش را با نام «زیر همکف» منتشر کرد. تتلوی دهه ۸۰ یک رپر جوان با ویژگی و مختصات خاص این موسیقی بود که خطای اصلی اش در زیرمینی بودن او خلاصه می‌شد. اولین بازداشت او در سال ۱۳۸۷ بود وقتی خبری تحت عنوان «بازداشت خواننده معروف و مبتذل رپ» در رسانه‌ها منتشر شد. او به قید وثیقه آزاد شد و سال ۱۳۹۲ آلبوم «تتلیتی» را منتشر کرد. بازداشت‌های او در سال‌های ۹۲ و سال‌های ۹۵ باز هم تکرار شد؛ بازداشتی که به دلیل توهین او به بازپرس پرونده‌اش بود. این روال ادامه داشت تا اینکه از پسری که از زندگی فقط موسیقی را می‌خواست، موجود دیگری زاییده شد که از همه مرزها عبور می‌کرد. اظهار جملات توهین‌آمیز علیه زنان از اولین طغیان‌های او بود. ۱۳ آبان ۱۳۹۷، اینستاگرام اعلام کرد که اکانت امیر تتلو را بسته‌است؛ به این دلیل که او «جملاتی توهین‌آمیز علیه زنان» به‌کار برد و از هواداران مرد خود خواسته تا «زنان را کتک بزنند یا به آن‌ها توهین کنند». تتلو ت, ...ادامه مطلب

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، زهره حمیدی در پنجمین قسمت از برنامه‌ «نشان ارادت» که دوم شهریور از شبکه‌ دو پخش شد، حضور پیدا کرد و از تجربه‌ حاجت گرفتن از امام‌ حسین (ع) صحبت کرد. حمیدی همچنین درمورد سفر ۱۰ روزه‌ خود به کربلا سخن گفت که غیر قابل توصیف است و آدم انگار آن‌جا خود را گم می‌کند. او همچنین درباره‌ تمایل به بازی در نقش حضرت زینب (س) صحبت کرد که نماد زنی قدرتمند است. در ادامه بخشی از گفته‌های او در برنامه‌ «نشان ارادت» را می‌خوانید. زهره حمیدی در ابتدای برنامه‌ «نشان ارادت» درباره‌ اولین مواجهه‌ی خود با امام حسین (ع) گفت: «من شاید ۵ یا ۶ ساله بودم که پدربزرگم در بازار اراک، مغازه داشت و ما روزهای عاشورا و تاسوعا با خانواده در آن‌جا به تماشای مراسم تعزیه‌خوانی می‌نشستیم. آن‌جا با نمایش‌هایی که می‌دیدم، حس می‌کردم که امام حسین (ع) چقدر مظلوم بوده است و با اینکه بچه بودم اما همان‌طور که مادرم در کنارمان اشک می‌ریخت، ما هم اشک می‌ریختیم. دل‌مان می‌سوخت وقتی می‌دیدیم که انقدر امام حسین (ع) مظلوم است تا اینکه به مرور متوجه شدم که چه مصیبتی بوده و چه واقعه‌ای در روز تاسوعا و عاشورا اتفاق افتاده است.» بازیگر سریال «شوق پرواز» درمورد آشنایی با سیدالشهدا از طریق هنرهای نمایشی توضیح داد: «به نظرم تعزیه و آثار نمایشی می‌توانند یک نوع آگاهی به بیننده بدهند که می‌توان این آگاهی را از کودکی در ذهن بچه‌ها ایجاد کرد.» حاجت گرفتن از امام حسین (ع) بازیگر مجموعه‌ی «پشت‌بام تهران» همچین در ادامه‌ی برنامه درمورد حاجت‌روا شدن از امام حسین (ع) گفت: «سال ۵۸ بود که یک همسایه‌ای داشتیم که با دیگ‌های بزرگ آب‌گوشت نذری برای امام حسین (ع) درست می‌کرد. من هم رفتم آن‌جا برای کمک، صا, ...ادامه مطلب

گروه اجرایی نمایش «کمیته مشترک» به کارگردانی میلاد جباری‌مولانا که خود را برای حضور در چهل‌ویکمین جشنواره تئاتر فجر آماده می‌کند، برای جذب بازیگر فراخوان داد. , ...ادامه مطلب

کامرون دیاز می گوید که در دهه ۹۰ مواد مخدر قاچاق می کرده است، درست چند هفته پیش از اینکه با بازی در نقش اصلی زن فیلم کمدی فانتزی و بلاک باستر The Mask، حرفه بازیگرش به یکباره اوج بگیرد. این صحبت های دیاز در حالی است که این بازیگر ۴۹ ساله قرار است بعد از هشت سال دوری از بازیگری، با فیلمی با نام بامسمای Back In Action در کنار جیمی فاکس به دنیای بازیگری و سینما بازگردد. او اکنون در مصاحبه ای می گوید که در اوایل دوران حرفه ایش به عنوان یک بازیگر، در پاریس مشغول مدلینگ بوده و شرایط سختی داشته است به نحوی که مجبور بوده به عنوان حامل مواد مخدر که با نام mule شناخته می شود، به مراکش مواد مخدر قاچاق کند. در مصاحبه با پادکست Second Life, کامرون دیاز می گوید که او پول کافی جمع کرده و برای ادامه حرفه مدلینگ خود به پاریس رفت اما آنجا نتوانست شغلی پیدا کند. وی در این باره چنین گفت: «یک سال تمام آنجا بودم و یک روز کار نکردم. نتوانستم شغلی برای نجات زندگی ام پیدا کنم. بعدش یک کار پیدا کردم اما واقعاً فکر می کردم قاچاقچی بودم که به مراکش مواد مخدر می بردم- به خداوند قسمت می خورم که راست می گویم». کامرون دیاز می گوید که خودش نمی دانسته دارد مواد غیرقانونی حمل می کرده تا اینکه به فرودگاه رسیده و آنجا بوده که بعد از فهمیدن ماجرا دچار وحشت می شود. دیاز در مورد ادامه ماجرا می گوید: «اوایل دهه نود بود و به من یک چمدان قفل شده دادند که لباس هایم داخلش بودند. در مراکش دختری با موهای بلوند و چشمان آبی بودم. شلوار جین پاره پوره و بوت های بلند به پا داشتم در حالی که موهایم را روی شانه اندخته بودم، خیلی ناایمن است. به آن ها گفتم که نمی دانم. مال من نیست. اصلاً نمی دانم مال کیست. این تنها شغلی است که د, ...ادامه مطلب

تام کروز یکی از محبوب ترین و پردرآمدترین بازیگران هالیوود است. فیلم های او در مجموع ۱۰ میلیارد دلار فروش در سطح جهانی داشته، امری که او را به یکی از بزرگ ترین ستاره های سینما بدل ساخته است. او با ۶۰ سال سن و ۴۱ سال سابقه ی فعالیت در سینما، اثری ماندگار بر فرهنگ دنیا داشته است که کمتر کسی قادر به تکرار آن خواهد بود. در ادامه مروری بر زندگی این بازیگر مشهور خواهیم داشت. تام کروز سوم ژوئیه سال ۱۹۶۲ در نیویورک متولد شد. او پسر یک مهندس برق و یک معلم دانش آموزان استثنایی بود و ۳ خواهر داشت. کروز ۱۶ ساله بود که مادرش پدرش را ترک کرد و به شهر سینسیناتی رفت. کروز جوان در آنجا علاقه ی شدیدی به بازیگری نشان داد و در چندین تئاتر دانش آموزی بازی کرد. وقتی ۱۸ ساله شد به لس آنجلس نقل مکان کرد تا به دنبال حرفه ی بازیگری رود. پس از بازی در چند سریال تلویزیونی در نقش سیاهی لشکر، در سال ۱۹۸۱ نقش های کوچکی در فیلم های «عشق بی پایان» (Endless Love) و «شیپور خاموشی» (Taps) گرفت. در سال ۱۹۸۳ فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان شناخته شده، کروز را برای بازی در فیلم خود، «بیگانگان» (The Outsiders) انتخاب کرد. بازی تمام بازیگران این فیلم با تحسین رو به رو شد و فرصت حضور در پروژه های متعددی را برای همه ی آن ها فراهم کرد. موفقیت این فیلم به قدری زیاد بود که کروز در همان سال ۱۹۸۳ توانست در ۲ فیلم دیگر نیز حضور یابد: «تجارت پرمخاطره» (Risky Business) و «تمام حرکات درست» (All The Right Moves). هر دو فیلم که از آثار به یادماندنی دهه ی ۸۰ میلادی هستند، سبب شدند کروز خیلی زود در سینما به شهرت رسد. ۱۹۸۶ سالی بود که کروز توانست توانست نقش اصلی فیلم «تاپ گان» (Top Gun) را بگیرد، فیلمی که او را به یک سوپراستار ب, ...ادامه مطلب

مسیر حرفه ای آرنولد شوارتزنگر از بدنساز تا ستاره سینما شدن ممکن است در نگاه اول عجیب به نظر برسد. قبل از اینکه او از اتریش به آمریکا مهاجرت کند و در هالیوودبه شهرت برسد، جوانترین فردی بود که در سن ۲۰ سالگی عنوان مستر یونیورس را از آن خود کرد. او پس از ۲۰ سالگی، پنج بار دیگر این عنوان را به دست آورد. هفت عنوان قهرمانی رقابت های المپیا، موقعیت او را به عنوان یک ورزشکار و بدنساز مشهور جهان در دهه های ۱۹۶۰ و ۷۰ تضمین کردند.او پس از مهاجرت به آمریکا در سال ۱۹۶۸ فعالیت بازیگری خود را آغاز کرد و اولین نقش او در فیلم «هرکول» در نیویورک در سال ۱۹۷۰ بود. با این حال، بازی در «کونان بربر» در سال ۱۹۸۲، راه را برای تبدیل شدن شوارتزنگر به «نابودگر» در سال ۱۹۸۴ هموار کرد. مسیر تبدیل شدن آرنولد از بدنساز به بازیگر مشهور جهان بسیار قابل توجه است. بزرگ شدن در اتریش ویران شده و فقیر پس از جنگ جهانی دوم، او را برای زندگی بهتر مشتاق کرد.در یک سخنرانی در سال ۲۰۰۱ در ساکرامنتو کالیفرنیا، آرنولد مسیر خود را از بدنسازی به بازیگری توضیح داد: «برنامه خودم زمانی شکل گرفت که ۱۴ ساله بودم… یک روز، مجله ای را در ویترین مغازه دیدم. روی جلد مردی عضلانی را در لباس جنگجوی باستانی نشان می داد… روی آن نوشته شده بود: «آقای جهان اکنون در فیلم هرکول بازی می کند….» معلوم شد که هرکول یک مرد انگلیسی است که عنوان آقای جهان را در بدنسازی به دست آورده و آن را به یک حرفه سینمایی تبدیل کرده است. بینگو! من الگوی خودم را پیدا کردم! اگر او می توانست این کار را انجام دهد، من هم می توانستم انجامش دهم! من مستر یونیورس را برنده خواهم شد. ستاره سینما می شوم، پولدار میشوم یک، دو، سه! بینگ، بنگ، بوم! من اشتیاقم را پیدا کردم و به هدف, ...ادامه مطلب

ادوارد فرلونگ، ستاره ۴۴ ساله ترمیناتور ۲، در یکی از مصاحبه های خود اعلام که تازه چهار سال است از دام اعتیاد خلاصی پیدا کرده و هوشیار شده است. او دوباره قرار است در یک فیلم جدید بازی کند و بعد از مدت ها به صحنه سینما برگردد. دندان‌های ادوارد در اثر سال‌ها استفاده از متافتامین پوسیده شدند و حالا دندان‌های جدیدی جای آنها را گرفته است. او از این بابت خیلی خوشحال است. او یک ستاره کودک بود که در نقش جان کانر در ترمیناتور ۲ و دنی وینیارد در فیلم American History X به شهرت رسید و در کنار بزرگان هالیوود از جمله آرنولد شوارتزنگر، مریل استریپ، اد نورتون و لیام نیسون ظاهر شد. اما وقتی ادوارد فرلونگ در بیست و چند سالگی بود در جهنمی از مواد مخدر و هروئین فرو رفت؛ البته تا زمانی که پسرش ایتان که اکنون ۱۵ سال دارد متولد شد. اعتیاد شدید او منجر به دستگیری های متعددش شده بود. ادوارد، که اکنون پدر یک فرزند است، در حال راه اندازی مجدد حرفه سینمایی خود است و اخیراً فیلمبرداری خود را در تگزاس با برد کلر، تهیه کننده و کارگردانی که در سال ۱۹۹۱ در فیلم هیجان انگیز JFK کار کرده، در پروژه ای به نام اسب چارلی به پایان رسانده است. دندان جدید، زندگی جدید قرارداد جدید او شامل مجموعه‌ای از دندان‌های تازه نیز می‌شود: دندان‌های او به دلیل سال‌ها استفاده از متامفتامین (شیشه) پوسیده شده بودند و دندان‌های جدیدش را به عنوان بخشی از “شانس دوم” خود در زندگی توصیف می‌کند. فرلونگ در مصاحبه ای اختصاصی با خبرگزاری DailyMail.com گفت: «بازگشت به صحنه فیلمبرداری و همچنین هوشیار بودن احساس بسیار خوبی است. وقتی سر کار رفتم احساس خماری نکردم. افراد هوشیار دیگری در محل کار هستند که برایم, ...ادامه مطلب

حامد بهداد از انتشار توئیت‌هایی که با الفاظ زشت به هنرمندان کلاس بازیگری او و اهالی سینما توهین کرده بودند گلایه کرد. , ...ادامه مطلب

حسن دادشکر از چهره‌های با سابقه بازیگری و کارگردانی تئاتر ایران است که سال‌های متمادی در این عرصه فعالیت کرده و آثار متعددی را در مقام بازیگر و کارگردان به صحنه برده است. وی که حدود ۳ ماه قبل تحت جراحی قلب قرار گرفت، دوران درمان و نقاهت خود را سپری کرده است. دغدغه همیشگی دادشکر تولید و اجرای تئاتر است البته نه به هر قیمتی. این بازیگر و کارگردان با سابقه تئاتر و تئاتر کودک و نوجوان درباره این‌که قصد تولید و اجرای اثری جدید را دارد یا نه، گفت: «طرح برای کار کردن دارم ولی شرایط فراهم نیست. در گذشته یکی دو بار به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پیشنهاد کردم ولی گفته شد که بودجه ندارند. طی ۳ ماه گذشته نیز به دلیل جراحی قلب نمی‌توانستم به خودم فشار بیاورم و پیگیر باشم.» وی یادآور شد: «بعد از شرایط کرونایی سالن‌های تئاتر بار دیگر فعال شده و دوستان و هنرمندان در حال کار هستند که امیدوارکننده است.» دادشکر، شرایط تئاتر را مناسب ندانست و تاکید کرد: «تئاتر نیاز به صداقت، اندیشه و کار خوب دارد ولی متأسفانه بیشتر شاهد تولید و اجرای کارهای بازاری هستیم. متأسفانه تئاتر به حال خود رها شده و حمایت درستی از آن نمی‌شود.» این هنرمند عرصه تئاتر یادآور شد: «باید دید به چه قیمتی به لحاظ اخلاقی و فرهنگی و همچنین مالی تئاتر کار می‌کنیم. متأسفانه شرایط به گونه‌ای رقم خورده که کارهای کودک و نوجوان هم به سمت فروش گیشه سوق داده شده‌اند تا پول دربیاورند. فرهنگ نیاز به حمایت دارد. من بارها در طول عمر کاری‌ام گفته‌ام که فرهنگ‌سازی هزینه‌بر و زمان‌بر است. کار ما تربیت و ساختن انسان است.» دادشکر در پایان سخنان خود تاکید کرد: «من اکثر روزهایم را با خاطرات کار, ...ادامه مطلب

بدون مقدمه و صریح باید گفت در این اجرا تماشاچیان نزدیک به دو ساعت زیر شلاق رکیک ترین و فجیع ترین دیالوگ ها شکنجه می شوند هیچ چیز از ملزومات اجرا وجود ندارد حتی صحنه ای نیست چه برسد به دکور و حتی بازیگر.کاتارسیس و تزکیه نفس پیشکششان مخاطب این اجرا دو ساعت مورد تعرض و تجاوز قرار می گیرد. چرا؟ به چه هدفی؟هیچکس مثل این دانشجوی اخراجی تئاتر نمی تواند در قلب پایتخت تئاتر را به مسلخ ببرد و فاتحه آن را بخواند.از حال سایر مخاطبان خبر ندارم ولی من روحم زخم خورده و احساس تحقیر و تجاوز قلبم را بدرد آورده وقتی هنر تئاتر دستاویزی برای لگدمال کردن شرافت و کرامت انسان می شود دیگر به چه چیزی می توان امید بست تعجب و تحیرم از حضور بازیگران توانمند خانم [نگار جواهریان و لیلی رشیدی]در همراهی با این بیمار روانی (جابر رمضان) است. بازیگر مگر نباید دارای قدرت تفسیر و تحلیل باشد چرا در این ماجرا به ابزاری برای به تصویر کشیدن افکار کثیف این کارگردان شده اند.کاش در تبلیغات این کار مشخص کنند کسانی که نیاز به شکنجه و آزار روانی دارند به دیدن این اجرا بروند. در این رابطه بخوانید:آژیر خطر در ایرانشهر؛ ارشاد کجاست؟ اسامی بازیگران زن فریب دهنده است. تماشاچی برای دیدن اجرایی هنرمندانه وارد سالن می شود و مایوس وآزار دیده و مستاصل خارج می شود.نکته آخر اینکه بیمار روانی آزار دیده و آزاردهنده جنسی و روانی باید به روانپزشک مراجعه کند نه اینکه سالن و امکانات دولتی در اختیارش قرار دهند تا تمام ویروس های روحی روانی اش را به دیگران انتقال دهد. , ...ادامه مطلب

تینا آخوندتبار که در ابتدا با بازی در فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی به شهرت رسید، چند سالی است به ورزش بوکس روی آورده و به طور حرفه ای در این رشته فعالیت می کند. او در مصاحبه ی جدیدی از زندگی خود، فعالیتش در رشته بوکس و دوری اش از دنیای بازیگری گفته است. تینا آخوندتبار (با نام اصلی پونه آخوندتبار) متولد سال ۱۳۶۶ در تهران و دارای مدرک لیسانس حسابداری از دانشگاه آزاد تهران جنوب است. پس از اتمام دانشگاه، در کلاس های بازیگری حمید سمندریان شرکت کرد. سپس در سال ۸۸ با نقش آفرینی در فیلم «طلاق به سبک ایرونی» ساخته ی فرید کلهر فعالیت خود در عرصه ی بازیگری را رسماً آغاز کرد و پس از آن در سال ۹۱ با سریال «دختران حوا» به کارگردانی حسین سهیلی زاده وارد تلویزیون شد. از سال ۹۳ ورزش بوکس را آغاز کرد و رفته رفته در سینما و تلویزیون کم کار شد. آخرین فعالیت بازیگری او به سال ۹۴ بازمی گردد. او ابتدا در ایران با سرمربی تیم ملی بوکس مردان تمرین می کرد اما به دلیل نامناسب بودن فضای تمرین بوکس حرفه ‌‎ای برای زنان در ایران، راهی ترکیه شد و در آنجا با عضویت در باشگاه فنرباغچه، تمرینات و مسابقات خود را در این باشگاه ادامه داد. او در مقاطعی در باشگاه‌ های چین، اوکراین، سن پترزبورگ هم زیر نظر مربیان بین‌ المللی به تمرین بوکس پرداخت است. به گفته ی خودش در ابتدا با حجاب در مسابقات بین المللی شرکت می کرد اما به دلیل مخالفت های سازمان جهانی بوکس، مجبور شد موهای خود را از ته بزند. مشروح گفتگوی تینا آخوندتبار را در ادامه می خوانید. حال خوش ورزش را سینما به من نداده است خب این برای خیلی ها سوال است که من ورزشکار هستم یا بازیگر،باید بگویم هر جفتش.بازیگری که شغل من است اما ورزش حالم را خوب می کند.ورزش, ...ادامه مطلب