از کودکی و نوجوانی پهلوان اکبرخان، خاطرهای روشن و قابل استناد ثبت نشده است. با این حال برخی تهرانشناسان، اشتراک نظر دارند که اکبرخان در خانوادهای پرورش یافته که پایه اصول تربیتی در آن «مذهب»، «جوانمردی» و «ورزش» بوده است؛ اصولی که بهطور حتم او را به گود زورخانه کشانده و مسلک بخشندگی آموخته است. ۱۲۹۰ زاد روز پهلوان اکبرخان پامناری است. ۱۳۳۰ تاریخ تقریبی وفات پهلوان اکبرخان پامناری روایت شده است. بچه سنگلج از زندگی کوتاه پهلوان «اکبرخان پامناری» جز چند خاطره دور و محو همراه تعدادی عکس سیاه و سفیدِ که فرسودگی کاغذ و زردی گذر زمان، بیکیفیتشان کرده، چیزی باقی نمانده است و کسی از تاریخ فوت این پهلوانِ خوشنام، اطلاع دقیقی ندارد و فقط برخی از بازماندگان سببی و نسبی او، آن را بهصورت تقریبی به حدود سالهای ۱۲۹۰ و ۱۲۹۱ نسبت میدهند. سالهایی که در دوره سلطنت قاجار، «پامنار» بهعنوان یکی از گذرهای اصلی محله «سنگلج»، مرکزیت سیاسی داشت و رونق اقتصادی - اجتماعیاش، آوازهای بلند به گوش طهراننشینان و سایر افراد در شهرهای مختلف رسانده بود. اکبرخان، فرزند «حسن» نیز در یکی از خانههای کاهگلی همین گذرِ مهم، متولد شد و چون آن زمان «اداره سجل احوال طهران» بهصورت گسترده، فعالیت نمیکرد، شهرت خانوادگی (نام خانوادگی یا فامیلی) او را از نام گذر پامنار برگزیدند. نقطه پایان زندگی کوتاه این پهلوانِ خوشآوازه را حدود سالهای ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۰ میدانند. پیکر او بعد از این مرگِ زودهنگام در محوطه امامزاده یحیی(ع) به خاک سپرده شد که البته اکنون از مزار و سنگ قبر او اثری باقی نمانده است. پهلوان و دخترک مستور در چادر با روبنده از چگونگی مرگ پهلوان اکبرخان چنین روایت است , ...ادامه مطلب