سفر با هواپیما به هیچ وجه بزرگترین منبع گازهای گلخانهای انسانی نیست. در حال حاضر، سفرهای هوایی حدود ۲/۵ درصد از آلایندگیهای گلخانهای را به خود اختصاص داده است. اما پس از افتهای ناشی از کووید، آمار سفرهای هوایی بار دیگر در حال رشد است و انتشار گازهای گلخانهای ناشی از آن بسیار محسوس و از سویی مقابله با آن دشوار است. باتریهای الکتریکی مخصوصی که برای هواپیماها توسعه داده شده، در هواپیماهایی با برد کوتاه و ظرفیت کوچک، بسیار امیدوارکننده عمل کردهاند. اما برای هواپیماهای بزرگتر، «تکنوفانتزی» استفاده از هیدروژن فشرده (ساختهشده از منابع سبز) چه بهعنوان سوخت جت چه برای راهاندازی سلولهای سوختی که در ادامه بتوانند موتورهای الکتریکی را به حرکت در آورند، احتمالاً برای دههها به همین شکل و در قوراهی یک فانتزی باقی خواهد ماند.از همین رو، ایدهی سوخت پایدار هوانوردی (SAF) محبوبیت پیدا کرده است. این ماده جادویی در تمام پارامترهای مرتبط با سوختهای موجود مطابقت دارد و بنابراین بهتعبیری میتوان گفت جایگزینی برای نفت سفیدی است که در حال حاضر توسط هواپیماها سوزانده میشود. نکتهای هم وجود دارد: ساف به جای تقطیر از نفت خام، بهطور مستقیم یا غیرمستقیم از دیاکسید کربن ساخته میشود.در حالت ایدهآل، دیاکسید کربن از جو میآید؛ بهطوریکه بعد از برگشت به اتمسفر زمین، هیچ اثر گلخانهای خالصی ایجاد نخواهد شد. بااینحال این گاز دست کم از خروجی یک فرایند صنعتی استخراج میشود و این امکان را فراهم میکند که حداقل قبل از انتشار، جایگزین انتشار سوختهای فسیلی در جاهای دیگر شود.اگر کسی بتواند این کار را با قیمتی رقابتی با مواد پالایشگاهی انجام دهد دنیا را فتح خواهد کرد! خطوط هوایی تاکنون حدود ۴, ...ادامه مطلب
آژانس فضایی اروپا (ESA) مأموریت تازهای به نام «رهگیر دنبالهدار» را تأیید کرده است که بدون درنظرگرفتن هدف خاصی پرتاب خواهد شد. درعوض، فضاپیمای مأموریت در کمین بازدیدکنندهای از محدودهی بیرونی منظومهی شمسی یا حتی از منظومهای دیگر خواهد نشست. رهگیر دنبالهدار میتواند نخستین نگاه اجمالی به مواد بکر از محدودههای دوردست خورشید را به پژوهشگران بدهد یا حتی ترکیب شیمیایی جهانهای بیگانه را فاش کند.رهگیر دنبالهدار نخستین کاوشگری خواهد بود که در فضا پارک میشود تا برای پرواز بهسمت یک هدف در کوتاهمدت آماده باشد. گونتر هاسینگر، مدیر واحد مأموریتهای علمی در ESA، به وبسایت نیچر میگوید: «ما [با مأموریت جدید] ریسک زیادی میکنیم؛ اما پاداش آن بزرگ است.»مأموریت یادشده که نخستینبار در سال ۲۰۱۹ پیشنهاد شد، در سال ۲۰۲۸ بههمراه تلسکوپی جدید به نام اریل پرتاب خواهد شد که برای مطالعهی جو سیارههای فراخورشیدی طراحی شده است. هر دو فضاپیما به لاگرانژی ۲ (L2) سفر خواهند کرد؛ نقطهای با ثبات گرانشی که فراتر از مدار ماه در فاصلهی ۱٫۵ کیلومتری از زمین قرار دارد و همان جایی است که تلسکوپ فضایی جیمز وب بهتازگی در آن مستقر شد.رهگیر دنبالهدار که نخستین مأموریت ساخت سریع کلاس اف آژانس فضایی اروپا محسوب میشود، درحالی در فضا شناور خواهد ماند که دانشمندان روی زمین بهدنبال هدفی مناسب برای بازدید از آن میگردند. هدف یافتن دنبالهدار بکری است که در مداری وسیع با طول صدها سال قرار دارد (دنبالهدار با دورهی تناوب طولانی) و برای نخستینبار به منظومهی شمسی وارد میشود.چنین دنبالهداری ممکن است از ناحیهی وسیعی از اجرام یخی به نام ابر اورت سرچشمه بگیرد که بسیار فراتر از نپتون در محدودهی بیرونی منظو, ...ادامه مطلب