آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید

از قرار معلوم برنامه فضایی امارات متحده عربی شریک تازه‌ای یافته و قرار است در همکاری با چین یک ماه‌نشین را بر سطح تنها قمر سیاره زمین فرود بیاورد. این همکاری نه تنها نخستین شراکت دو کشور در این حوزه است، بلکه جاه‌طلبی هر دو دولت در زمینه سفرهای فضایی را نیز نشان می‌دهد. توافق این همکاری جمعه گذشته به امضای مرکز فضایی محمد بن راشد و سازمان ملی فضایی چین رسید و بدین ترتیب مسیر همکاری دو کشور برای ماموریت‌های آتی به ماه هموار شد. طبق این قرارداد، امارات متحده عربی در همکاری با چین کاوشگر خود از «ماموریت قمری امارات» را در سطح ماه فرود خواهد آورد. یکی از دلایل شکل‌گیری این شراکت تجربه چین در ماموریت‌های فرود روی ماه است، به گونه‌ای که این کشور طی سال 2013 ماه‌نشین چانگ ای 3 را روی ماه نشاند و در سال 2019 هم موفق شد جانشین آن یعنی چانگ ای 4 را روی بخش تاریک ماه فرود بیاورد، ماموریت بعدی چین یا همان چانگ ای 5 نیز نه تنها فرود موفقیت‌آمیزی روی ماه داشت بلکه نمونه‌هایی را هم به زمین بازگرداند. اطلاعات تکمیلی از برنامه فضایی امارات لازم به ذکر است که امارات برخلاف چین در حوزه ماموریت‌های فضایی تازه‌وارد محسوب می‌شود و نخستین فعالیت فضایی بزرگ این کشور در سال 2020 و با پرتاب کاوشگر امید به سوی مریخ آغاز شد که فوریه 2021 در مدار سیاره سرخ قرار گرفت. با این وجود به نظر می‌رسد امارات مصمم است تا وارد مسابقه فضایی شود که در حال حاضر تحت سلطه آمریکا، چین، روسیه و چند کشور اروپایی قرار دارد. علت این امر نیز ظاهرا ایجاد تنوع در اقتصاد مبتنی بر نفت این کشور است. حال امارات به ماه چشم دوخته و قصد دارد طی ماه نوامبر «ماموریت قمری امارات» را با استفاده از یک راک, ...ادامه مطلب

به‌گزارش نیویورک‌تایمز، مریخ‌نورد پرسویرنس ناسا با کاوش دلتای رودخانه‌ای باستانی در دهانه یزرو در مریخ، نمونه‌هایی از دو سنگ مملو از مولکو‌ل‌های کربن‌پایه‌ای را که ممکن است بقایای حیات باستانی باشند، جمع‌آوری کرده است. این سنگ‌ها چندین میلیارد سال پیش شکل گرفتند؛ زمانی که دهانه دریاچه بود و محیطی با توانایی پشتیبانی از حیات داشت.دیوید ال شاستر، استاد علوم زمین و سیاره‌ای در دانشگاه کالیفرنیا برکلی و از اعضای تیم مأموریت پرسویرنس، روز پنجشنبه درجریان کنفرانسی مطبوعاتی گفت: «فکر می‌کنم می‌توان با اطمینان گفت که این سنگ‌ها دو مورد از مهم‌ترین نمونه‌هایی هستند که در این مأموریت جمع‌آوری خواهیم کرد.»دانشمندان مأموریت در ادامه افزودند که نمی‌توانند بگویند آیا این مولکول‌ها واقعاً قطعاتی از میکروب‌های مرده مریخی هستند یا خیر و درعوض آن‌ها را «آثار زیستی بالقوه» توصیف کردند. کنت فارلی، استاد ژئوشیمی در مؤسسه فناوری کالیفرنیا که به‌عنوان دانشمند پروژه در تیم مأموریت پرسویرنس حضور دارد، می‌گوید مولکول‌های کربن حتی اگر به‌عنوان ماده آلی توصیف شوند، ممکن است در واکنش‌هایی شیمیایی که حیات در آن‌ها دخالتی نداشته است، شکل گرفته باشند.فارلی افزود نکته کلیدی درباره یک اثر زیستی بالقوه این است که برای نتیجه‌گیری از آن ملزم به انجام پژوهش‌های بیشتر هستیم. او گفت: «ما هنوز اهمیت این یافته‌ها را نمی‌دانیم. این سنگ‌ها دقیقاً همان‌هایی هستند که برای بررسی‌شان آمده‌ایم.»بعید است که ابزارهای علمی پیچیده و در عین‌حال محدود پرسویرنس، پاسخ‌های قطعی و قانع‌کننده ارائه دهندبعید است که ابزارهای علمی پیچیده و در عین‌حال محدود پرسویرنس، پاسخ‌های قطعی و قانع‌کننده ارائه دهند. دکتر فارلی گفت: «اثبات وجود حیات, ...ادامه مطلب

در ۱۱ سپتامبر ۱۹۸۵، کاوشگر بین‌المللی دنباله‌دار یا به‌اختصار ICE، تبدیل به اولین فضاپیمایی شد که از کنار یک دنباله‌دار عبور می‌کرد. ماموریت اصلیاین کاوشگر که در ابتدا به‌عنوان کاوشگر بین‌المللی خورشید- زمین (ISEE3) در سال ۱۹۷۸ به فضا پرتاب شد، تلاش مشترک ناسا، سازمان تحقیقات فضایی اروپا و آژانس فضایی اروپا بود.هدف این برنامه مطالعه آب و هوای فضا و تعامل بین میدان مغناطیسی زمین و بادهای خورشیدی بود. پس از اینکه ماموریت اصلی فضاپیما به‌پایان رسید، ناسا تصمیم گرفت که این فضاپیما را راهی ماموریتی جدید کند.اهداف جدیدبازیافت فضاپیمایی که ماموریت اصلی خود را به‌ پایان رسانده، بسیار به‌صرفه است. زیرا این فضاپیماها مراحل طراحی، ساخت و پرتاب را که گران‌ترین بخش هر ماموریتی محسوب می‌شوند، به‌پایان رسانده‌اند.زمانی که ISEE3 آخرین ماه‌های ماموریت خود را به‌ پایان می‌رساند، ناسا در حال بررسی یک سری پیشنهادات برای ارسال فضاپیمایی به دنباله‌دار هالی بود.با توجه به هزینه‌های سرسام‌آور سایر برنامه‌های ناسا، از جمله شاتل فضایی و فلسفه کاهش هزینه‌های دولت در آن زمان، امکان طراحی یک ماموریت اختصاصی برای دنباله‌دار هالی امکان‌پذیر نبود، اما هنوز گزینه‌های دیگری روی میز بود.تیمی به رهبری «رابرت فارکهار»، ایده هدایت ISEE3 را به سمت یک دنباله‌دار، با استفاده از مانور فضایی و صرفه‌جویی در مصرف سوخت را داد.با وجود اینکه باتری ISEE3 از بین رفته بود، اما بیشتر ابزارهای آن هنوز کار می‌کردند و عمر مفید زیادی در آن باقی مانده بود. این فضاپیما مجهز به دوربین و آشکارساز غبار نبود، اما هنوز می‌توانست اندازه‌گیری‌های مفیدی از محیط اطراف یک دنباله‌دار انجام دهد.پرواز به‌سوی دنباله‌دارهابا توجه به نزدیکی فضاپی, ...ادامه مطلب

ابزار بهره‌برداری از منابع اکسیژن مریخ که روی کاوشگر پشتکار نصب شده، از شرایط مختلف سربلند بیرون آمده است و به اندازه‌ی یک درخت کوچک در سیاره‌ی سرخ اکسیژن تولید می‌کند. اگر روزی انسان‌ها بخواهند در مریخ زنده بمانند و رشد کنند، دسترسی به اکسیژن قابل تنفس یک ضرورت برای آن‌ها خواهد بود و به همین دلیل مریخ‌نورد پشتکار با نمایش یک فناوری جالب در مریخ، امیدها را در این زمینه افزایش داده است. ابزار علمی «ماکسی» (MOXIE) که توسط مؤسسه‌ی فناوری ماساچوست (MIT) مدیریت می‌شود، برای تولید اکسیژن با استفاده از کربن دی‌اکسید (CO2) موجود در جو مریخ توسط کاوشگر پشتکار عازم این سیاره شد و حالا نتایج یک سال آزمایش نشان می‌دهد که این فناوری با قابلیت اعتماد بالایی موفق به تولید اکسیژن در روز، شب و همچنین در فصل‌های گوناگون شده است. ماکسی یا «آزمایش بهره‌برداری منابع درجای اکسیژن مریخ» (Mars Oxygen In-Situ Resource Utilization Experiment) به اندازه‌ی یک جعبه‌ی غذاست و در سال ۲۰۲۰ همراه با مریخ‌نورد پشتکار راهی سیاره‌ی سرخ شد. فوریه ۲۰۲۱ (اسفند ۱۳۹۹) پس از فرود آمدن در دهانه‌ی «جزرو» (Jezero) این آزمایش خیلی زود آغاز به‌کار کرد و حدود دو ماه بعد، برای اولین بار موفق به تولید حدود ۵.۴ گرم اکسیژن از جو مریخ شد. می‌توان ماکسی را نوعی گیاه با فتوسنتز مصنوعی دانست. این ابزار هوا از جو غنی از کربن سیاره می‌گیرد. در ادامه برای حذف آلاینده‌ها آن را از فیلتری عبور می‌دهد و فشرده و سپس آن را گرم می‌کند. در این مرحله، یک الکترولیز اکسید جامد به صورت الکتروشیمیایی کربن دی‌اکسید را به کربن مونوکسید و یون‌های اکسیژن تجزیه می‌کند. سپس این یون‌ها از این مخلوط جدا و با هم ترکیب می‌شوند تا اکسیژن مولکولی یا O2 قابل, ...ادامه مطلب

دوم سپتامبر ۲۰۱۶ بود که کاوشگر رُزتا، فرودگر گمشده خود، فیله را پیدا کرد. فیله ربات کاوشگر آژانس فضایی اروپا است که در سال ۲۰۱۴ به‌همراه فضاپیمای رزتا بر سطح دنباله‌دار ۶۷ پی/چوریوموف- گراسیمنکو فرود آمد.کاوشگر فیلهاین کاوشگر، که به‌اندازه یک ماشین لباس‌شویی است در سال ۲۰۱۴ از حامل خود رزتا در فضا رها شد. پس از هفت ساعت کاهش ارتفاع، سرانجام توانست بر روی دنباله‌دار ۶۷پی فرود بیاید.فیله به مدت دو روز و نیم روی این دنباله‌دار به پژوهش و نمونه‌برداری پرداخت تا زمانی که باتری‌های آن به اتمام رسید.فرود این کاوشگر روی سطح این جرم با مشکلاتی روبرو شد و همین باعث شد کاوشگر در یک شکاف فرود بیاید. با این پیشامد نور کافی به صفحات سلول خورشیدی فیله نرسید و از کار افتاد.فیله که در شبانه‌روز حداقل به هفت ساعت نور خورشید نیاز دارد، به‌علت قرار گرفتن در سایه‌ی یک صخره، تنها یک ساعت و نیم نور دریافت می‌کرد. دانشمندان گمان می‌کردند با نزدیک شدن دنباله‌دار به خورشید، فیله دوباره به‌کار بیافتد.پیدا شدن توسط رزتافیله گهگاه تا ما‌ه‌ها پس از فرود، داده‌هایی را به رزتا ارسال می‌کرد و تا مدت‌ها پس از سقوط با آن تماس برقرار می‌کرد. رزتا نیز با پرواز در اطراف دنباله‌دار 67p و گرفتن تصاویر به‌دنبال آن می‌گشت.تقریبا دو سال طول کشید تا در ۲ سپتامبر ۲۰۱۶، در تصویری که رزتا آن را به ثبت رسانده بود کاوشگر دیده شود.در این تصویر فیله در شکافی تاریک و صخره‌ای دراز مستقر شده بود.سه هفته پس از این اتفاق، رزتا با سقوط بر روی دنباله‌دار 67p به ماموریت خود پایان داد.یافته‌های ماموریتفیله در طول عمر کوتاه خود روی دنباله‌دار ۶۷پی/چوریوموف- گراسیمنکو، اختصارا چوری، اکتشافات باورنکردنی انجام داد. این ماموریت توانست ۸۰, ...ادامه مطلب

محققان پس از تجزیه و تحلیل نمونه‌های سنگ و خاک ارسال شده توسط کاوشگر چینی چانگ ای 5 (Chang'E-5) از ماه، متوجه وجود نشانه‌هایی از آب در ماه شده‌اند. Chang'E-5 اولین بار در دسامبر سال 2020 به ماه فرستاده شد تا نمونه‌هایی از سنگ‌ها و خاک روی سطح آن را جمع‌آوری کند. هرچند در اواخر سال گذشته این کاوشگر وجود مولکول‌های آب (H2O) و هیدروکسیل (OH) را در خاک ماه تایید کرده بود، اما حالا در نمونه‌هایی که از دشتی روی سطح کره ماه با نام Oceanus Procellarum یا «اقیانوس طوفان‌ها» جمع‌آوری شده، شواهد بیشتری از وجود آب در ماه به دست آمده است. علل تشکیل آب در ماه محققان با تجزیه و تحلیل سنگ و خاک جمع‌آوری شده از ماه، متوجه شدند که این نمونه‌ها به طور میانگین حاوی 30 هیدروکسیل در هر یک میلیون هستند. هیدروکسیل به مولکولی گفته می‌شود که از یک اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن تشکیل شده است. محققان با انجام آزمایش‌های خود متوجه شده‌اند که هیدروکسیل از دو منبع مختلف سرچشمه می‌گیرد. بخش کوچکی از آن توسط مواد شیشه‌ای ساخته شده توسط بادهای خورشیدی که با سطح ماه تداخل دارند، ایجاد شده است. بخش عمده آن نیز توسط آپاتیت، یک ماده معدنی کریستالی و غنی از فسفات که به طور طبیعی در ماه و همچنین زمین یافت می‌شود، ایجاد شده است. محققی به نام «پارواتی پرم» که در این تحقیق شرکت نداشته توضیح می‌دهد که میزان آب کشف شده در طول این ماموریت کمتر از حد انتظار بوده. همچنین این واقعیت که نمونه‌ها زمانی جمع‌آوری شده‌اند که دمای ماه نزدیک به 93 درجه سلسیوس بوده نیز ممکن است تاثیر زیادی روی نتایج این مطالعه داشته باشد. «لی چونلای»، محقق اصلی این پژوهش توضیح می‌دهد که با بررسی آب و ماه و منبع آ, ...ادامه مطلب

آژانس فضایی اروپا (ESA) مأموریت تازه‌ای به نام «رهگیر دنباله‌دار» را تأیید کرده است که بدون درنظرگرفتن هدف خاصی پرتاب خواهد شد. درعوض، فضاپیمای مأموریت در کمین بازدیدکننده‌ای از محدوده‌ی بیرونی منظومه‌ی شمسی یا حتی از منظومه‌ای دیگر خواهد نشست. رهگیر دنباله‌دار می‌تواند نخستین نگاه اجمالی به مواد بکر از محدوده‌های دوردست خورشید را به پژوهشگران بدهد یا حتی ترکیب شیمیایی جهان‌های بیگانه را فاش کند.رهگیر دنباله‌دار نخستین کاوشگری خواهد بود که در فضا پارک می‌شود تا برای پرواز به‌سمت یک هدف در کوتاه‌مدت آماده باشد. گونتر هاسینگر، مدیر واحد مأموریت‌های علمی در ESA، به وب‌سایت نیچر می‌گوید: «ما [با مأموریت جدید] ریسک زیادی می‌کنیم؛ اما پاداش آن بزرگ است.»مأموریت یادشده که نخستین‌بار در سال ۲۰۱۹ پیشنهاد شد، در سال ۲۰۲۸ به‌همراه تلسکوپی جدید به نام اریل پرتاب خواهد شد که برای مطالعه‌ی جو سیاره‌های فراخورشیدی طراحی شده است. هر دو فضاپیما به لاگرانژی ۲ (L2) سفر خواهند کرد؛ نقطه‌ای با ثبات گرانشی که فراتر از مدار ماه در فاصله‌ی ۱٫۵ کیلومتری از زمین قرار دارد و همان جایی است که تلسکوپ فضایی جیمز وب به‌تازگی در آن مستقر شد.رهگیر دنباله‌دار که نخستین مأموریت ساخت سریع کلاس اف آژانس فضایی اروپا محسوب می‌شود، درحالی در فضا شناور خواهد ماند که دانشمندان روی زمین به‌دنبال هدفی مناسب برای بازدید از آن می‌گردند. هدف یافتن دنباله‌دار بکری است که در مداری وسیع با طول صدها سال قرار دارد (دنباله‌دار با دوره‌ی تناوب طولانی) و برای نخستین‌بار به منظومه‌ی شمسی وارد می‌شود.چنین دنباله‌داری ممکن است از ناحیه‌ی وسیعی از اجرام یخی به نام ابر اورت سرچشمه بگیرد که بسیار فراتر از نپتون در محدوده‌ی بیرونی منظو, ...ادامه مطلب

چاهی در یمن که منبع جذابیت های فانتزی بوده توسط گروهی از غارنوردان تحقیقاتی عمانی برای اولین بار در تاریخ مورد کاوش قرار گرفته است. این حفره مشهور که با نام «چاه جهنم» شناخته می شود، میلیون ها سال پیش در میانه بیابان المحره شکل گرفته و عرض آن ۳۰ متر عنوان شده است. ماجراجویانو مردم محلی به خاطر ترس از شرایطی که در عمق این حفره عظیم وجود دارد از وارد شدن به چاه برهوت خودکاری کرده اند و بدین ترتیب این چاه تاکنون دست نخورده باقی مانده است. بعد از اینکه بویی بسیار متفاوت و خاص از داخل این چاه به مشام رسید، داستان های زیادی در مورد آن شکل گرفت؛ از زندانی برای جن های ناراضی تا دروازه ای به جهنم یا آخرت. برخی داستان های منطقی تر می گویند که چاه جهنم در واقع یک آتشفشان خاموش است، آتشفشانی که می تواند در لحظه مناسب باعث نابودی کره زمین شود. سال گذشته تیمی از محققان تصمیم گرفتند به عمق این حفره ۳۶۷ فوتی بروند و بفهمند که در عمق چاه جهنم چه چیزی پنهان شده است. این گروه اولین کسانی بودند که موفق شده بودند با موفقیت خود را به انتهای این حفره مرموز برسانند. این گروه با یک سیستم بسیار هوشمندانه قرقره ای از دریچه بسیار متقارن این حفره وارد آن شوند و هشت نفر از این تیم ده نفره توانستند خودشان را به عمق ۱۱۲ متری این حفره برسانند. آن ها با زمینی سفت در انتهای گودال مواجه شدند و اگر چه خبری از جن ها نبود اما بویی بسیار بد و متعفن در انتظارشان بود. در واقع این بوی بد از جسد حیواناتی ناشی می شد که آنجا مرده بودند، جانورانی که بیش از حد به این حفره نزدیک شده و به درون آن سقوط کرده بودند. چاه جهنم تا آن زمان هرگز توسط هیچ انسانی مورد کاوش قرار نگرفته بود و به همین دلیل اکتشافات حیرت انگیزی در, ...ادامه مطلب

مریخ نورد پشتکار – Perseverance از سال 2021 در تلاش برای یافتن نشانه‌های حیات و ارزیابی سیاره سرخ است. حالا یک سنگ مریخی کاوشگر ناسا را رها نمی‌کند.ناسا پیش از فرستادن تجهیزات و کاوشگرهای خود به فضا بارها آنها را بررسی می‌کند و شرایط مختلف را می‌سنجد تا دچار مشکل نشوند؛ اما حالا یک مشکل پیش‌بینی نشده چندین ماه است که گریبان‌گیر مریخ نورد پشتکار شده است. آیا سنگ مریخی می‌تواند در نهایت منجر به مرگ کاوشگر ناسا شود؟همسفر شدن یک سنگ مریخی با کاوشگر ناساظاهرا یک تکه سنگ کوچک قصد دارد بخش‌های مختلف سیاره سرخ را به همراه مریخ نورد ناسا بگردد و به همین خاطر از اواسط بهمن ماه سال گذشته به عنوان یک مسافر قاچاقی وارد چرخ Perseverance شده است.Eleni Ravanis، از دانشجویان دانشگاه هواویی در مانوا که با برنامه مریخ نورد ناسا همکاری دارد، این سنگ را همچون یک حیوان خانگی برای پشتکار می‌داند. وی در این رابطه گفت:اگر این سنگ خانگی می‌توانست صحبت کند، احتمالا از تغییراتی که در طول سفر خود از محل فرود اوکتاویا ای. باتلر تا دهانه جیزرو دیده است، برای ما میگفت.این سنگ مریخی در چرخ سمت چپ جلو مریخ نورد قرار دارد و تاکنون نیز ۸.۵ کیلومتر را طی کرده است. حتی می‌توان گفت که در دنیای سنگ‌های مریخی همچون مارکو پولو به حساب می‌‌‌آید. برای اولین بار در فروردین ماه بود که ناسا متوجه حضور این سنگ شد. در آن زمان اندرو گود، سخنگوی ناسا اعلام کرد که این سنگ مشکلی برای پشتکار ایجاد نمی‌کند.چرخ‌های کاوشگر کنجکاوی در سال‌های طولانی حضورش در مریخ به شدت آسیب دیده بود. به همین خاطر ناسا چرخ‌های مریخ نورد جدید خود را به گونه‌ای جدید با آلومینیوم مقاوم طراحی کرد تا مشکلی پیش نیاید.مریخ نورد می‌خواهد در ادامه به کاوش د, ...ادامه مطلب

ناسا قصد دارد با برنامه آرتمیس دوباره انسان را به ماه برده و زمینه سفرهای فضایی بیشتر را فراهم کند. علاوه بر این، کاوشگر جدید ناسا اسرار ماه را فاش خواهد کرد.ناسا عزم خود را جزم کرده تا در دهه جاری با شبیه‌سازی عصر آپولو بار دیگر ماه را مرکز کاوش های فضایی قرار دهد. این سازمان آمریکایی یک زمان‌بندی جاه طلبانه را نیز برای مجموعه ماموریت‌های خود ارائه کرده است که برنامه آرتمیس نامیده می‌شود. این برنامه قرار است آنچه در فیلم‌های علمی تخیلی می‌دیدید را به واقعیت تبدیل کند.فرستادن کاوشگر ناسا به ماه برای پرده برداشتن از اسرار قمر زمیندر واقع ناسا به دنبال ساخت یک ایستگاه دائم، برقراری اینترنت (Lunanet)، فرستادن وسایل نقلیه و تجهیزات مورد نیاز برای تولید انرژی در ماه است. همچنین ناسا در روز پنجشنبه یک هدف هیجان‌انگیز دیگر را نیز به پروژه خود اضافه کرد و آن بررسی اسرار گنبدهای Gruithuisen با کاوشگر جدید این سازمان است.با استفاده از تلسکوپ‌هایی که روز زمین هستند، می‌توان متوجه شد تعدادی سازه شبیه به گنبد روی ماه قرار دارند که نسبت به سطح اطراف خود متفاوت به نظر می‌رسند. پس از سال‌ها مشاهده، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که گنبدهای Gruithuisen باید از نوعی ماگما یا سنگ ذوب شده خاص ساخته شده باشند.در این سنگ‌های ذوب شده که به خاطر فعالیت‌های آتشفشانی تشکیل شده‌اند، مقدار زیادی سیلیکا دیده می‌شود و ترکیبی مشابه گرانیت دارند. یک سوال مهم در اینجا شکل می‌گیرد. در کره زمین، کوه‌های آتشفشانی سیلیکایی در حضور دو عامل آب و تکتونیک صفحه‌ای شکل می‌گیرند؛ اما هیچکدام از اینها در ماه وجود ندارند.بنابراین کاوشگر جدید ناسا که Lunar Vulkan Imaging and Spectroscopy Explorer یا به اختصار Lunar-VISE ن, ...ادامه مطلب

در این مقاله مروری بر کاوشگر خورشیدی پارکر، قدرتمندترین کاوشگر این ستاره سوزان داریم. کاوشگر پارکر ناسا در 12 آگوست 2018 با موشک «دلتا IV» به فضا پرتاب شد. ماموریت این کاوشگر خورشیدی مطالعه دقیق خورشید با جزئیاتی است که تاکنون هیچ فضاپیمایی موفق به بررسی آن‌ها نشده بود. براساس بیانیه‌ای که ناسا منتشر کرد، پارکر اولین فضاپیمایی بود که در طی هشتمین پرواز خود در 28 آپریل 2021 در فضای اتمسفر خارجی خورشید حرکت کرد و اصطلاحا موفق به لمس تاج خورشیدی شد. پارکر در طول عمر هفت ساله خود، 24 گردش به دور خورشید انجام خواهد داد و هفت برابر هر فضاپیمای دیگری به این ستاره درخشان و سوزان نزدیک خواهد شد. به گزارش آژانس فضایی اروپا «ESA» کاوشگر خورشیدی پارکر به نام «یوجین پارکر» اخترفیزیکدان پیشگام که برای اولین بار وجود «باد خورشیدی» را در سال 1958 مطرح کرد، نامگذاری شده است. پارکر در حین ساخت از این کاوشگر دیدن کرد و شاهد پرتاب آن بود. بدین ترتیب او به اولین کسی تبدیل شد که شاهد پرتاب فضاپیمای همنام خود بود. پروفسور پارکر در 15 مارس 2022 در سن 94 سالگی درگذشت. در دهه 1950، پروفسور پارکر چندین مفهوم را در مورد چگونگی انتشار انرژی ستارگان – از جمله خورشید – ارائه کرد. او یک سیستم پیچیده از پلاسما، میدان‌ها و ذرات مغناطیسی توصیف کرد که در آن باد خورشیدی به عنوان آبشار انرژی جاری از خورشید شناخته می‌شوند. در ابتدا، این ماموریت به عنوان «Solar Probe Plus» نامگذاری شده بود. اما در سال 2017، تنها چند روز پیش از تولد 90 سالگی این دانشمند، ناسا نام این ماموریت را برای تجلیل از زحمات او، پارکر نامید. «توماس زوربوخن» معاون اداره ماموریت علمی ناسا در واشنگتن در بیانیه‌ای گفت: « , ...ادامه مطلب

فصل دوم کاوش بند هخامنشی دیدگان (بستان خانی) با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در حال انجام است و سامان‌دهی، مرمت و حفاظت این شاهکار مهندسی آب ایران‌باستان پس از پایان کاوش توسط پایگاه میراث‌جهانی پاسارگاد آغاز خواهد شد. , ...ادامه مطلب

آیا تصویر عجیب شکار شده توسط کاوشگر کنجکاوی ناسا، ورودی غار مخفی فرازمینی‌ها در مریخ است یا یک پرتال به نقطه‌ای دیگر از کهکشان راه شیری؟به تازگی، کاوشگر کنجکاوی ناسا تصویری را در ناحیه سنگفرش گرین‌هی‌یو مریخ (Greenheugh Pediment) ثبت کرد که خبرساز شد. این عکس چنان گیرا است که شاید به تنهایی، الهام‌بخش یکی دو فیلم علمی-تخیلی باشد.در نگاه اول، ورودی یک غار را در دل کوه‌های مریخ می‌بینیم که با مهارت خاصی، تراش خورده است. اما افراد منطقی‌تر، شکاف ایجاد شده را نه دروازه‌ای کیهانی؛ بلکه حاصل شکستگی بخشی از تخته سنگ در اثر فشار می‌دانند.شاید وقوع چند زلزله در مریخ هم به ایجاد چنین منظره‌ای کمک کرده باشد. اتفاقا بزرگ‌ترین زلزله ثبت شده در این سیاره، همین چند روز پیش به وقوع پیوست و دانشمندان هنوز در تلاش برای کشف کانون و علت وقوع آن هستند.از طرفی، هرچند که به نظر می‌رسد این تخته سنگ دروازه-مانند، سایز تمام قد داشته باشد؛ بعید نیست فقط شکافی چند وجبی باشد. البته از روی عکس نمی‌توانیم با قطعیت این را بگوییم.طی سال‌هایی که به لطف وجود فرودگرها و مدارگردهای مریخی، فرصت نگاه نزدیک به این سیاره را داشتیم، تصاویر چشمگیر و عجیبی به دستمان رسیده است: دهانه‌های پر شده از یخ، تخته سنگ‌هایی با آرایش درجه گروهبانی، کوه‌های توخالی و بیشتر!اما این تصاویر می‌توانند غلط‌انداز هم باشند؛ پس با دیدن هر چیزی که مشابه سازه‌های فرازمینی است، نباید بیش از حد هیجان‌زده شویم. مثلا چندی پیش، ماه‌نورد چینی Yutu 2 تصویری از یک شی مکعب‌-مانند را شکار کرد که تصور می‌شد آلونک فرازمینی‌ها باشد. اما پس از تحقیقات بیشتر، مشخص شد یک قطعه سنگ معمولی است و فقط به علت زاویه نور و پرسپکتیو، مکعب‌شکل دیده می‌شد.احتمالا نتی, ...ادامه مطلب

کاوشگر یوتو-2 چین موفق به ثبت عکسی جدید از نیمه پنهان و اسرارآمیز ماه و از رد چرخ‌های خود شده است. تصاویر خیره کننده را در ادامه ببینید.به تازگی ماه نورد یوتو-2 پس از سه سال حضور خود در نیمه پنهان ماه، تصاویر خیره کننده و جذابی به زمین ارسال کرد. این کاوشگر موفق شده از رد چرخ‌های خود در سطح خشن و س, ...ادامه مطلب