به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب ذهن، خود و جامعه پس از وفات مید، اولین بار در سال 1934 به همت دانشجویانش به چاپ رسید. این اثر از بین آثار مید بی شک اشتهار و مقبولیت بیشتری یافته است. این اثر را اولین بار در چهار بخش با اضافاتی مشتمل بر مقدمه ای از چارلز موریس و مقالات تکمیلی در سال 1934 انتشارات دانشگاه شیکاگو چاپ کرد. کتاب ذهن، خود و جامعه نمایانگر و حاوی مفاهیم و مضامین عمده فلسفه اجتماعی و روان شناسی اجتماعی مید، علی الخصوص رئوس اصلی اندیشه و مبانی تعامل گرایی نمادین او از یکسو و نیز مشرب فلسفی، پارادایم و مکتب نظری مید از سوی دیگر بود. این کتاب بنیان نظریه تعاملگرایی نمادین شناخته میشود که از طریق رفتار و تعامل «خود» فرد با واقعیت، تحلیلی روانشناختی ارائه میدهد. مبنای بحث مید این است که رفتار اصولاً از طریق مواجهات و تجارب اجتماعی توسعه مییابد. مید را اصولاً باید یکی از برجستهترین عملگرایان امریکایی تلقی کرد؛ اگرچه تأثیر شگرفی بر توسعه فلسفه اجتماعی برجای نهاد، در زمان حیات خود هیچ کتابی منتشر نکرد. همین امر موجب شده تا سلسله مباحثی که در کلاس درس مطرح کرده، و در مجموع کتاب ذهن، خود و جامعه را شکل میدهند، اهمیتی دو چندان یابد، چرا که آنها را باید سنتزی نادر از اندیشههای او به شمار آورد. فهرست مطالب این اثر عبارت است از: شرحی بر احوال و آثار مید؛ پیشگفتار؛ مقدمه؛ بخش اول: دیدگاه رفتارگرایی اجتماعی؛ بخش دوم: ذهن؛ بخش سوم: خود؛ بخش چهارم: جامعه؛ مقالات تکمیلی؛ اول: کارکرد تصورات در رفتار؛ یادداشت؛ دوم: انسان زیستی؛ سوم: خود و فرایند انعکاس؛ چهارم: نکاتی در باب اخلاقیات؛ یا, ...ادامه مطلب