فیلم «تلفن سیاه» (The Black Phone)، یکی از مورد انتظارترین آثار سینمای وحشت سال ۲۰۲۲ میلادی به شمار میرود؛ اثری که توسط اسکات دریکسون کارگردانی میشود. فردی که او را پیشتر با کارگردانی فیلمهای سینمایی «دکتر استرنج» (Doctor Strange) و «شوم» (Sinister) میشناسیم. سوال اینجاست آیا فیلم «تلفن سیاه» میتواند سطح انتظارات تماشاگرهای ژانر وحشت را برآورده کند یا صرفا یک فیلم کاملا عادی و فراموششدنی است؟ داستان فیلم «تلفن سیاه»، یک قصهی اورجینال و اصیل نیست. این فیلم برگرفته از داستان کوتاهی به همین نام، به قلم جو هیل است؛ نویسندهای که در واقع به عنوان پسر استیون کینگ، نویسنده و رماننویس مشهور آمریکایی شناخته میشود. اسکات دریکسون به همراه فرد دیگری، فیلمنامهای را بر اساس این داستان به مرحلهی اجرا رساندند که به طرز قابل توجهی با اصل ماجرا تفاوت دارد. «تلفن سیاه» قصهی متفاوتی را نسبت به داستان کوتاه تعریف میکند. برخی از جوانب داستان شاخ و برگ پیدا کرده و برخی دیگر از قسمتها بنا به دلایلی حذف میشوند؛ برای نمونه میتوان به شخصیت بروس یامادا اشاره کرد که بهطور کلی، شخصیت کاملا متفاوتی نسبت به داستان اصلی پیدا کرده و در نجات جان فینی نقش بسیار حیاتی را ایفا میکند. هر چند، سایر قربانیان هم در تلاش هستند تا برای نجات فینی، با او ارتباط برقرار کنند. بهطور کلی دریکسون تلاش کرده با بهرهوری از تغییرات ریز و درشت، بار هیجانی بیشتری به این قصهی مرموز القا کند. برای مثال خواهر فینی تنها در نسخهی سینمایی از نعمت قدرتهای فراطبیعی بهرهمند است و در نسخهی اصلی داستان، خبری از این ماجرا نیست. این شخصیت فرعی، تنها حس ششم خوبی دارد و جو هیل از توضیح اضافه دربارهی قدرتهایش خودداری, ...ادامه مطلب