آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید

رابطه انسان با خورشید متناقض و عجیب است. افراد اغلب علاقه‌مند به آفتاب هستند، ولی بعد از مقداری مواجهه با آن رفته‌رفته گرمشان می‌شود و دانه‌های ریز عرق روی صورت و اطراف چشمان انسان پدیدار می‌شوند. به تمام این احوالات باید اقدامات محافظتی گوناگونی را اضافه کنیم که برای مقابله با آفتاب در نظر گرفته شده‌اند: کرم‌های ضد آفتاب، کلاه، عینک آفتابی. اگر برای مدت طولانی بیرون بمانید یا اقدامات احتیاطی کافی را صورت نداده باشید، پوستتان دچار آفتاب‌سوختگی می‌شود. آفتاب‌سوختگی را شاید بتوان به‌عنوان واکنش پوست به آفتاب و استیصالش از مقابله با پرتوهای سوزان آن قلمداد کرد.پرسش این است که آیا انسان‌ها همیشه تا این اندازه درمورد اثر خورشید بر بدنشان حساسیت و وسواس داشته‌اند؟ نینا ژابلونسکی، انسان‌شناس زیستی که سازگاری نخستی‌ها با محیط را مطالعه کرده، باور دارد که پاسخ کوتاه به این سؤال، «خیر» است. به عقیده او، گذشتگان ما نیازی به چنین کارهایی دربرابر خورشید نداشتند. پوست انسان برای هزاران سال به‌خوبی دربرابر خورشید مقاومت می‌کرده است.پوست، مرزی میان انسان و دنیای پیرامونانسان‌ها به‌نوعی در زیر نور خورشید تکامل یافته‌اند. نور خورشید در زندگی مردمان به‌عنوان پدیده‌ای ثابت و همیشگی حضور داشت و به آن‌ها را در طول روزها و فصول مختلف گرما بخشیده و به‌نوعی زندگی‌شان را به پیش می‌برد. انسان خردمند بخش اعظمی در دوران ماقبل تاریخ و همچنین دوران تاریخ بشر را در خارج از خانه و عمدتاً به‌صورت برهنه یا نیمه‌برهنه سپری می‌کرده است. پوست رابط اصلی بین بدن نیاکان ما و جهان پیرامونشان بود.پوست انسان تقریباً با هر شرایطی که در آن قرار می‌گرفت سازگار بود. افراد درصورت امکان و اگر می‌توانستند در غارها و پناهگاه‌, ...ادامه مطلب

رژیم پالئو یا پارینه سنگی خطر ابتلا به سرطان و دیابت را کاهش می دهد و به لاغری و کاهش وزن برای زندگی طولانی تر کمک می کند. اتخاذ روشی برای غذا خوردن که می تواند یک عمر دوام داشته باشد و تأثیر مثبتی بر طول عمر داشته باشد، ممکن است ساده تر و خوشمزه تر از آنچه فکر می کردید باشد. رژیم پالئو (Paleo diet) یک روش اساسی برای غذا خوردن است که از اجداد باستانی ما الهام گرفته شده است. رژیم پالئو شامل گوشت بدون چربی، میوه، سبزیجات، دانه های خوراکی و آجیل است، غذاهایی که انسان های ۲.۵ میلیون تا ۱۰,۰۰۰ سال پیش از طریق شکار و گردآوری می توانستند بدست آورند. رژیم پالئو غذاهایی که با رواج کشاورزی در حدود ۱۰,۰۰۰ سال مرسوم شدند را محدود می کرد، غذاهایی که شامل لبنیات، بقولات و غلات بود. بدین ترتیب هدف از رژیم پالئو بازگشت به غذاهایی است که انسان های اولیه می خوردند، زمانی که هنوز کشاورزی متداول نشده بود. این رژیم غذایی، که رژیم پارینه سنگی، رژیم سرخپوشان، رژیم غارنشینان یا رژیم غذایی عصر حجر نیز نامیده می شود، یک رژیم غذایی مدرن با فواید زیادی برای سلامتی انسان امروز است. رژیم سرخپوشان غذاهایی را که در حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش در زمان ظهور کشاورزی رایج شد، محدود می کند. این غذاها شامل لبنیات، حبوبات و غلات است. طراحی رژیم غذایی پالئو شبیه چیزی است که  اجداد شکارچی و گردآورنده ما هزاران سال پیش می خوردند. اگرچه نمی‌توان دقیقاً دانست که انسان‌های باستانی در نقاط مختلف جهان چه می‌خوردند، اما محققان معتقدند رژیم غذایی آن‌ها شامل غذاهای کامل بود. میوه‌ها، سبزیجات، آجیل، دانه‌ها، گوشت بدون چربی، ماهی و روغن‌ها همگی بخشی از مواردی هستند که باید در رژیم غذایی پالئو گنجانده شوند. رژیم پالئو برای کاهش وزن یک, ...ادامه مطلب

وقتی هر روز صبح از خواب بیدار می‌شوید و روی دو پا راه می‌روید، احتمالا متوجه نیستید که در حال استفاده از مکانیزمی هستید که ما را به عنوان انسان تعریف می‌کند. حالا محققان در مطالعه‌ای جدید دریافته‌اند که اجداد انسان‌ها از حدود 7 میلیون سال پیش به این شیوه حرکت روی آورده بودند. بر اساس مقاله‌ای که در مجله Nature منتشر شده، پژوهشگران دانشگاه پوآتیه فرانسه به بررسی استخوان ران و دو استخوان دست زند زیرین «ساحل‌مردم چادی» با نام علمی Sahelanthropus tchadensis پرداختند که از جمله قدیمی‌ترین اجداد انسان‌ها به حساب می‌آیند. آن‌ها نشانه‌هایی را در این استخوان‌ها پیدا کردند که از حرکت این موجودات روی دو پا خبر می‌دهد.«فرانک گای»‌، از محققان این مطالعه می‌گوید: «قدیمی‌ترین نماینده ما در حال تمرین حرکت با دو پا (روی زمین و درختان) بوده است.» باقی مانده‌های این موجودات باستانی نشان می‌دهد که دوپایی به فاصله کوتاهی پس از جدایی شامپانزه‌ها و اجداد انسان‌ها از یکدیگر در مسیر تکامل رخ داده است.این پژوهش همچنین خصوصیت‌هایی را در ساحل‌مردم چادی نشان می‌دهد که حاکی از قابلیت‌های ماهرانه بالا رفتن از درخت در آن‌ها بوده است. این دسته از موجودات از گروه انسان‌تباران بودند که بیشتر از شامپانزه‌ها، به انسان‌ها نزدیک محسوب می‌شوند.بخشی از جمجمه این ساحل‌مردم چادی هم به دانشمندان نشان داده که این گونه احتمالا از نظر اندازه و ساختار شباهت زیادی به شامپانزه‌ها داشته است. اگرچه مغز آن‌ها ظاهرا در اندازه‌ شامپانزه‌ها بوده، اما چهره و دندان‌هایش بیشتر شبیه انسان‌تباران است.با توجه به پیشانی ضخیم و برجسته‌ای که در این جمجمه وجود دارد، محققان حدس می‌زنند که این موجود مذکر بوده و به او اسم مستعار «تومای» را د, ...ادامه مطلب

در میان تاریکی، خاکستر و گرمای مرگ‌بار، جانور پشمالوی کوچکی در محیط جهنمی پس از بدترین روز موجودات زنده در تاریخ زمین جست‌و‌خیز می‌کند. او از میان لاشه‌ها عبور می‌کند و حشره‌ای را برای خوردن می‌گیرد و دوباره به پناهگاهش برمی‌گردد. اطراف او دایناسورهای مرده و درحال مرگ وجود دارد که برای نسل‌ها پستانداران را به وحشت می‌انداختند.این‌ها هفته‌ها و ماه‌های اول پس از برخورد سیارکی به عرض ۱۰ کیلومتر به سواحل منطقه‌ای است که اکنون مکزیک است. این سیارک با قدرتی بیش از یک میلیارد برابر قدرت بمب‌های هسته‌ای به زمین برخورد کرد و به عصر کرتاسه پایان داد. در سپیده‌دم عصر پس از این رویداد، یعنی عصر پالئوسن، جنگل‌ها در آتش می‌سوختند، سونامی‌ها سواحل را مورد هجوم قرار داده بودند و مقادیر عظیمی از سنگ‌های تبخیرشده، خاکستر و گردوغبار تا ارتفاع چند مایلی به هوا برخاسته بودند.اما دنیا تهی از حیات نبود. در میان بازماندگان، اولین نخستی‌سان شناخته‌شده یعنی پرگاتوریوس که شبیه آمیخته بین حشره‌خوار و سنجابی کوچک به‌نظر می‌رسید، درحالی‌که مطمئناً جمعیتش در پی این فاجعه جهانی کاهش پیدا کرد، موفق شد زنده بماند.زندگی پستانداران اولیه بلافاصله پس از برخورد سیارک و نابودی سه چهارم از گونه‌های زنده زمین، این چنین بود. فقط رویداد مرگ بزرگ (رویداد انقراض پرمین–تریاس) که ۲۵۲ میلیون سال پیش رخ داد، مرگ‌بارتر بود (هرچند تا این حد ناگهانی نبود) و ۹۵ درصد از حیات درون اقیانوس‌ها و ۷۰ درصد از حیات روی خشکی را از بین برد.این تصور وجود دارد که اولین نخستی‌سان شناخته‌شده یعنی پرگاتوریوس، یکی از بازماندگان برخورد سیارک با زمین بوده است.سیارکی که به دوره کرتاسه پایان داد، دایناسورهای معروفی مانند تیرانوسوروس و تریسراتوپس , ...ادامه مطلب

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، رضا کیانیان، امروز (۲۹ خرداد)، ۷۱ ساله شد. به همین مناسبت، موزه سینما، بخش‌هایی از گفت‌وگویش با این بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر را منتشر کرده است. کیانیان در بخشی از این گفت‌وگو، با اشاره به فیلم «فرش باد» ساخته کمال تبریزی در سال ۱۳۸۱، خاطره‌ای را یادآور شد و گفت: «هر سال در ژاپن در فصل بهار یک کارناوال راه می‌افتد که ریشه‌هایی به شدت سنتی دارد و در آن یک فرشی از ایران وجود دارد و من هنوز نمی‌دانم فرش ایران چه زمانی وارد فرهنگ ژاپن شده است. البته شنیدم زمانی یک بازرگانی از ایران هدیه‌ای به یک ژاپنی می‌دهد و وقتی دنبال مشترکات می‌گردند آن را پیدا می‌کنند.» او ادامه داد: «در فیلم صحنه‌ای است که دیگر فرش بافته نمی‌شود، همه ناامید می‌شوند و بازیگر ژاپنی (تاکاآکی انوکی)، این سکانس را خیلی جدی بازی می‌کرد. به او گفتم در ایران این عصبانیت را نمی‌فهمند، زیرا در این لحظه تو باید ناامید باشی نه عصبانی و همچنین باید بی‌خیال دنیا باشی و او در نهایت به همین شکل بازی کرد و خودش را در نقش رها کرد. بعدها وقتی برای جشنواره توکیو به ژاپن رفتیم، همسر او من را دید و گفت تاکاآکی وقتی از ایران برگشت، عوض شد و خودش را رها کرد و زندگی‌مان خیلی بهتر شده است.» کیانیان با بیان این‌که تاکاآکی انوکی عاشق ایران و مخصوصا اصفهان شده بود، ادامه داد: «زمانی که می‌خواست از ایران برود می‌گفت مطمئن هستم یکی از اجداد من ایرانی بوده است زیرا زمانی‌که وارد ایران شدم آن‌قدر حالم خوب شده که تصور می‌کنم در خانه خودم هستم.» ۵۷۵۷ , ...ادامه مطلب

همه ی ما شنیده ایم که می گویند «چشم ها آینه ی روح اند». اما چه داستانی در پس رنگ چشم های ما است و این همه رنگ چشم مختلف و متنوع از کجا آمده است؟ پاسخ هر چه که باشد، یک چیز حتمی است؛ رنگ چشم ویژگی ای کاملاً منحصر به فرد همچون اثر انگشت است. یعنی رنگ چشم هیچ دو نفری دقیقاً مانند یکدیگر نیست. در حقیقت، پژوهش های جدید نشان داده رنگ چشم ها مقوله ای بسیار پیچیده تر از چیزی است که زمانی فکر می کردیم. در ادامه می خواهیم ببینیم چه رازهایی در رنگ چشم های مختلف وجود دارد. ۱- در ابتدا رنگی جز قهوه ای نبوده شاید عجیب به نظر برسد، اما در دوره ای از تاریخ رنگ چشم همه ی انسان ها قهوه ای بوده. پس از آن، یک روز جهشی ژنتیکی در ژن تعیین کننده ی رنگ چشم ها رخ داده. این جهش باعث شد تولید ملاتونین به حدی کاهش یابد که دیگر برای قهوه ای شدن رنگ چشم ها کافی نباشد و اینگونه بود که رنگ چشم آبی برای اولین بار به وجود آمد. امروزه قهوه ای هنوز رایج ترین رنگ چشم در دنیا است. به لطف بالاتر بودن میزان ملانین آن، چشمان قهوه ای رنگ در برابر بعضی بیماری های چشمی مقاوم ترند. رنگ چشم قهوه ای روشن بیشتر در قاره های آمریکا، آسیای غربی و اروپا رایج است و رنگ چشم قهوه ای تیره بیشتر در آفریقا، آسیای جنوب شرقی و آسیای شرقی یافت می شود. ۲- همه ی چشم آبی های دنیا یک جد مشترک دارند یک جهش در ژن های تولید کننده ی ملانین، انواع بی شماری رنگ چشم آبی، سبز، خاکستری و عسلی پدید آورد. این جهش ژنتیکی را به مربوط یک جد مشترک می دانند. دانشمندان معتقدند این جد یک فرد اروپایی اهل منطقه ی دریای سیاه بوده که احتمالاً بین ۶ هزار تا ۱۰ هزار سال قبل می زیسته. سهم چشم آبی ها از جمعیت اروپا چیزی بین ۲۰ تا ۴۰ درصد است، در حالی که تنها ۸ ت, ...ادامه مطلب

از زمان چارلز داروین، گردن دراز زرافه‌ها مثالی از تکامل بوده است که در کتاب‌های درسی ذکر می‌شود. طبق این تئوری، وقتی اجداد زرافه‌ها برای غذا باهم رقابت می‌کردند، آن‌هایی که گردن بلندتری داشتند، می‌توانستند به برگ‌های بالاتر برسند و از این نظر، بر حیوانات کوتاه‌تر برتری داشتند. باوجوداین، یکی از خویشاوندان عجیب ماقبل تاریخ زرافه نشان می‌دهد که علاوه‌بر غذاخوردن، جنگ نیز ممکن است به تکامل اولیه‌ی گردن آن‌ها کمک کرده باشد.در مطالعه‌ای که به‌تازگی در مجله‌ی ساینس منتشر شده است، گروهی از دیرینه‌شناسان جانوری به نام Discokeryx xiezhi را با پوشش سر کلاه‌خودمانند و مهره‌های گردن بزرگ به‌عنوان اجداد زرافه توصیف می‌کنند. دیسکوکریکس برای تحمل و واردآورن ضربه‌های سنگین برای جلب جفت و غلبه بر رقبا سازگاری پیدا کرده بود. جین منگ، دیرینه‌شناس موزه‌ی تاریخ طبیعی آمریکا و یکی از نویسندگان مطالعه جدید گفت: «این نشان می‌دهد که تکامل زرافه فقط شامل درازشدن گردن نیست. دیسکوکریکس در جهت کاملاً متفاوتی حرکت می‌کند.»دکتر منگ و همکارانش فسیل‌های دیسکوکریکس را در بیرون‌زدگی سنگی در حوضه‌ی جونگار در شمال‌غرب چین پیدا کردند. حدود ۱۷ میلیون سال پیش، این منطقه گستره‌ای از ساوانا و جنگل‌ها بود که پستانداران بزرگی مانند فیل‌های عاج بیلی و کرگدن‌های شاخ‌کوتاه و سگ‌‌خرس‌های بزرگ در آن زندگی می‌کردند.دکتر منگ در سال ۱۹۹۶ حین کاوش در بستر استخوانی یادشده با تکه‌ای از یک جمجمه برخورد کرد. او می‌توانست تشخیص دهد که استخوان جمجمه مربوط به یکی از پستانداران است؛ اما قسمت بالای آن مانند اتو پرس صاف بود. دکتر منگ و همکارانش بدون دسترسی به اسکلت بیشتری از آن جانور، آن را به‌عنوان جانوری عجیب توصیف کردند. در سال‌های ا, ...ادامه مطلب