داستان درختان والینور در جهان ارباب حلقه ها چیست؟

در ارباب حلقه‌های تالکین، طبیعت نمودی خاص دارد و دراین بین، درختان جذابیتی دو چندان پیدا کرده‌اند. از درخت سفید گوندور تا جنگل‌های متراکم لوتلورین و البته انت‌های سیاه بیشه که همگی به شکلی برجسته در این حماسه‌ی خیال‌انگیز جلوه‌گری می‌کنند. اما مخاطبان سه‌گانه‌های جذاب ارباب حلقه‌ها و هابیت، شانس آشنایی با درختان جادویی والینور را پیدا نکردند. نمادی ماندگار از دو درخت جادویی طلایی و نقره‌ای رنگ که مدت‌ها قبل از ساخت حلقه یگانه و شروع ماجراجویی‌های فرودو بگینز نابود شدند.دو درخت والینور یکی از طلا و دیگری از نقره بود، درختانی باشکوه که منبع نور و روشنایی این شهر بودند. شاید به‌همین خاطر بود که پس از نابودی دو لامپ بزرگ و نورانی، این دو درخت به‌عنوان تنها منبع نور در آردا (زمین) شناخته می‌شدند. اما ملکور و انگولیانت به‌دنبال ازبین‌بردن درختان والینور بودند و درنهایت با از بین رفتن درختان، سرانجام خورشید و ماه جایگزین آن‌ها شدند. در ادامه به معرفی خالق این دو درخت و همینطور کسانی که آن‌ها را نابود کردند می‌پردازیم.چه کس خالق دو درخت والینور بود؟درختان از آهنگی که به‌وسیله‌ی یاوانا (Yavanna)، والار میوه‌ها و همه‌ی چیزهای درحال رشد خوانده می‌شد، خلق شدند. پس ازاینکه ملکور دو منبع نور عظیم را از بین برد، آردا برای مدتی در تاریکی فرو رفت. سپس والار به آمان بازگشته و والینور را شکل دادند و دو درخت طلایی و نقره‌ای را خلق کردند تا نور بر این سرزمین بتابد.بدنیست بدانید وقتی والار وارد آردا شد، آن را صاف و بی‌جان و بدون هیچ ویژگی جغرافیایی خاصی دید. شکل اولیه آردا که به وسیله والار انتخاب شد، یک قاره متقارن بود. والار که به نور و درخشندگی نیاز داشت، نور مه‌آلودی که زمین بایر را در برگرفته بود پیدا و آن را جمع کردند. سپس این نور را در دو لامپ بزرگ متمرکز کردند که از آن‌ها با نام لامپ‌های والار یاد می‌شود. یکی «ایلوین» (Illuin) یا آبی آسمانی بود که در انتهای شمالی آردا قرار داشت و دیگری «اورمال» (Ormal) یا طلایی بود که در قسمت جنوب واقع شده بود. این دوران به بهار آردا معروف بود. اما با نابودی لامپ‌های بزرگ نورانی، جهان یک بار دیگر در تاریکی فرو رفت.یاوانا به درختان والینور جان بخشید و نینا با اشک‌های خود آن‌ها را آبیاری کرد تا روشنی بخش والینور باشندسپس یاوانا این دو درخت را در «ازلوهار» (Ezellohar) که تپه‌ای سرسبز در خارج از شهر والار بود، جان بخشید. والمار محل اقامت اولیه والار و مایاها بود که در بخش مرکزی آمان قرار داشت. در همین‌جا بود که نیِنا، والار غم و اندوه، این درختان درحال رشد را با اشک‌های خود آبیاری کرد. نام درخت طلایی «لارولین» (Laurelin) بود که جنسیت آن را ماده در نظر گرفتند، درحالی که درخت نقره‌ای «تلپریون» (Telperion) نامیده شد و ظاهرا نر بود. هر درخت به مدت هفت ساعت با طلوع/ غروب خورشید همپوشانی داشت. واردا ملکه والار، با شبنمی که از روی برگ‌های این درختان جمع‌آوری می‌کرد، ستاره‌ها را خلق کرد. نکته جالب اینجا است که دو درخت والینور در پس زمینه اولین تصویر از تیزر آمازون از سری جدید ارباب حلقه‌ها: حلقه‌های قدرت قابل مشاهده است و همین امر تا مدتی علاقمندان دنیای تالکین را در مورد بازه تقریبی مدنظر سریال به شک انداخته بود. چون درختان در عصر اول سرزمین میانه از بین رفته و نشانی از آن‌ها باقی نمانده بود.تالکین هیچ‌گاه به‌صورت مشخص در مورد ابعاد این درختان صحبت نکرد، اما از آنجایی که آن‌ها با نور خود تمام والینور را روشن می‌کردند، می‌توان حدس زد که آن‌ها باید درختانی بسیار عظیم‌الجثه می‌بودند. منبع الهام او برای خلق این دو درخت، افسانه‌های قرون وسطایی بود که از ماه و خورشید به‌عنوان دو درخت نام می‌بردند. در یکی از این متون قدیمی انگلیسی زبان متعلق به قرن دوازده میلادی به نام «عجایب یا شگفتی‌های شرق» (The Wonders of the East) می‌خوانیم که اسکندر مقدونی به بهشت سفر کرده و آن‌جا دو درخت جادویی می‌بیند.چه کسی مسئول نابودی دو درخت والینور بود؟والار فاسد ملکور و انگولیانت که یک عنکبوت غول‌پیکر بود، عامل اصلی نابودی دو درخت جادویی والینور هستند. ملکور که از الف‌ها و از والار متنفر بود، پس سال‌ها نقشه کشید تا دو لامپ بزرگ و بعدا دو درخت نورافشان را نابود کند.مقاله‌ مرتبطقدرتمندترین سلاح های دنیای ارباب حلقه ها | از عصای گندالف تا تیغ مورگولانگولیانت موجود باستانی ساکن امان، دارای قدرتی منحصربه‌فرد به نام« Unlight» بود، ردای تاریکی که نور و روشنایی را می‌بلعید. درحالی که والار و الف‌ها درحال جشن گرفتن یک شاهکار بودند، ملکور و انگولیانت خود را به کمک نور به درختان نزدیک کردند. سپس ملکور با استفاده از نیزه سیاه رنگ خود به هر دو درخت ضربه زد، به‌طوری که شیره درختان همچون جویباری از خون به زمین ریخت. سپس انگولیانت با حرصی سیری ناپذیر از شیره درختان نوشید و نوشید تازمانی که آن‌ها پژمرده شدند، درحالی که خود عنکبوت هم بزرگ و بزرگ‌تر می‌شد.والار و الف‌های والینور ناگهان خود را دوباره درمیان تاریکی دیدند، درحالی که به‌شدت برای نابودی دو درخت جادویی غرق در غم و اندوه بودند. یاوانا سعی کرد دوباره آن‌ها را به زندگی برگرداند و نینا قطرات اشک خود را صرف آبیاری آن‌ها کرد تا اینکه آخرین گل تلپریون و میوه لورلین را تداعی کرد.چه اتفاقی برای نور دو درخت افتاد؟وقتی دو درخت درخشان و جادویی ناپدید شدند، نور آن‌ها به‌صورت کامل از بین نرفت، بلکه ازطریق منابعی که قبل و بعد از نابودی آن‌ها ایجاد شده بود روشن ماند. به این ترتیب والار خورشید را از آخرین میوه لورلین و ماه را از واپسین گل تلپریون خلق کرد. خورشید یا آرین و ماه یا تیلیون همچنین جنسیت درختان مربوط‌ به خود را حفظ کردند و اینگونه است که در افسانه تالکین برای نام بردن آن‌ها از ضمیر مذکر یا مؤنث استفاده می‌شود.پرواضح است که آرین و تیلیون از نظر قدرت، نیرویی به مراتب کمتر از دو درخت جادویی آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید...