شغل‌های کاذب با درآمدهایی میلیونی؛ نرخ شهادت در دادگاه از ۵۰۰ هزار تا ۵۰ میلیون تومان/ حرفه‌ای گریه‌کن حرفه‌ای پول بگیر

چند سالی می‌شود که در سایه توسعه زندگی شهرنشینی و رواج مهاجرت به شهرهای بزرگ، بازار مشاغل کاذب هم حسابی رونق گرفته است؛ مشاغلی که نه نیاز به تخصص و تجربه دارند و نه سرمایه و اندوخته مالی، بلکه تنها لازمه‌شان توانایی بالا در برقراری ارتباط اجتماعی خوب و مجاب کردن مشتری‌هاست. در گذشته این افراد با آگهی‌های کاغذی روی درودیوار شهر ابراز وجود و سعی می‌کردند بازار کسب‌وکارشان را داغ نگه دارند، اما حالا در سایه اپلیکیشن‌های نیازمندی و سایت‌های تبلیغاتی راحت‌تر از قبل می‌توانند بازار کار خود را مدیریت کنند. حرفه‌ای گریه‌کن حرفه‌ای پول بگیر وقتی صحبت از مشاغل کاذب می‌شود ناخودآگاه همه یاد فیلم «چند می‌گیری گریه ‌کنی» شاهد احمدلو و جماعت گریه‌کنی می‌افتند که باور وجود خارجی‌اش برای مردم در دهه ۸۰ خیلی آسان نبود، اما حالا در رسته مشاغلی است که اتفاقا طرفداران زیادی هم دارد. پولی که شرکت متولی از بابت گریه کردن نیروهایش می‌گیرد، هم بستگی به مراسم دفن و کفن و مجلس ختم دارد و هم بستگی به نوع گریه‌ای که درخواست می‌کنند. رسول، مدیر یکی از شرکت‌های خدماتی در این بخش است. البته شرکتش به‌عنوان خدمات مجالس فعالیت دارد، اما چند تیم گریه‌کن کاربلد دارد که هرکدام با نرخ خاص خود کار می‌کنند؛ از گریه و زاری ساده گرفته تا گریه همراه با شیون، غش و خودزنی. می‌گوید اعضای تیم‌های گریه‌کن را بیشتر زنان تشکیل می‌دهند. قبلا بیشتر زنان میانسال طرفدار این کسب‌وکار بودند، اما حالا جوان‌ترها بازار کار را از میانسالان ربوده‌اند. صحرا یکی از این دختران جوان است که هفته‌ای ۲ تا ۳ بار شرکت در مجالس عزاداری سهمش می‌شود: «‌دانشجوی رشته کامپیوتر هستم. هرجا برای پیدا کردن شغل اقدام کردم به‌خاطر ساعت‌های ‌کاری موفق نبودم تا اینکه به سفارش یکی از دوستانم با این شرکت آشنا شدم. روزهای اول خیلی سخت بود، اما حالا بعد از ۳سال می‌توانم ادعا کنم یک گریه‌کن حرفه‌ای هستم. در این کار هرچه حرفه‌ای‌تر باشی، پول حرفه‌ای‌تری هم می‌گیری!‌» پولی که بابت گریه‌وزاری کردن از صاحبان مجالس گرفته می‌شود از حداقل یک‌میلیون و ۵۰۰هزار تومان شروع می‌شود و تا ۶میلیون تومان هم بالا می‌رود. درواقع این موقعیت اجتماعی افراد است که این نرخ‌ها را تعیین می‌کند؛ یعنی هرچه جایگاه اجتماعی و آبروی متوفی و خانواده‌اش پیش مردم بیشتر باشد، پول گریه‌کن‌هایش هم بیشتر است! شهادت در دادگاه به نرخ روز از گریه‌کنان مجالس که بگذریم، شاهدان قلابی مقابل مراکز قضایی هم این روزها حسابی بازار کسب‌وکارشان گرفته و آنقدر فعالیت‌هایشان آزاد شده که گاهی نسبت به درج آگهی در شبکه‌های مجازی هم اقدام می‌کنند. نرخ شهادت دروغ این شاهدان قلابی هم بستگی به نوع پرونده و به قول خودشان‌گیر و گوری دارد که شهادت آنها رأی را به نفع خریدار برمی‌گرداند. برای اطلاع از چند و چون نرخ کارشان سری به یکی از پاتوق‌هایشان زدیم؛ درست در مقابل یکی از مراجع قضایی شهر تهران. اغلبشان به دیوار دادگاه تکیه داده‌اند و زیر چشمی مردم را می‌پایند. تعدادشان از انگشت‌های هر دو دست بیشتر است؛ با قیافه‌های موجه و سروشکلی آراسته. یکی از آنها که خود را سجاد معرفی می‌کند، می‌گوید: فقط درباره پرونده‌ات کمی توضیح بده، باقیش با ما! برایش اصلا مهم نیست باید در برابر شهادتی که می‌دهد، ادای سوگند کند. توجیهش هم این است که کار ما گره‌گشایی از کار مردم است! نرخ‌هایشان از ۵۰۰هزار تومان شروع می‌شود و تا ده‌ها میلیون تومان هم می‌رسد. او می‌گوید: شهادت پرونده‌های ساده‌ای مثل نزاع، طلاق، توهین و... را با ۵۰۰هزار تومان جمع می‌کنیم، اما وقتی پای پرونده‌های حقوقی و کیفری بزرگ باشد که شهادتمان نقش تعیین‌کننده در سرنوشت افراد داشته باشد، رقم شهادت تا هر رقمی که ما را راضی کند، بالا می‌رود. به‌گفته خودش حتی تجربه دریافت ۵۰میلیون تومان را هم برای حضور ۱۰دقیقه‌ای در جلسه دادگاه دارد. گرچه بازار این کار به‌خاطر شرایط شهود در قانون اساسی مردانه است، اما زنان هم سهم کمی در آن برای خود دست و پا کرده‌اند؛ هرچند از آنجا که شرط شهادت زنان در دادگاه حضور ۲شاهد زن است نرخ‌های بالا بین ۲نفر تقسیم می‌شود. شاهدان دروغی مانند شبکه‌ای هماهنگ عمل می‌کنند و طبق برنامه‌ای که دارند نسبت به تغییر محل استقرارشان اقدام می‌کنند تا از خاطر قضات و کارشناسان دادگاه‌ها بروند. نون دادشان را می‌خورند در میان همه مشاغل کاذبی که این روزها طرفداران زیادی دارند، دادزن‌ها برای خود جایگاه ویژه‌ای دست‌وپا کرده‌اند؛ افرادی که پول می‌گیرند تا داد بزنند. هرچه هنرشان در دادزنی و جلب مشتری بیشتر باشد، دستمزدشان هم بیشتر است. خیلی‌ها فکر می‌کنند دادزنی‌ کاری ساده و پیش‌پا افتاده است، اما صابر که مویی در این کار سپید کرده و در نارمک حسابی اسم و رسمی دارد، می‌گوید: دادزنی یک هنر است! بعد هم برای اینکه حرف‌هایش را ثابت کند، شروع می‌کند به دادزدن و الحق‌والانصاف هم ظرف ۵دقیقه‌ کاری می‌کند کارستان. دستمزد یک دادزن گرچه بستگی به هنر و توانایی‌هایش دارد، اما زیر ۶،۵میلیون تومان نیست. صابر که سابقه‌ای طولانی در این حرفه دارد، حالا به کمتر از ۱۴میلیون تومان راضی نیست و خیلی از کاسبان برای داشتنش با هم رقابت می‌کنند. می‌گوید اگر دادزنی قبلا در تهران رواج داشت، حالا در خیلی از شهرستان‌ها هم منبع درآمد افراد شده است. خیلی از دادزن‌ها از تهران شروع کرده‌اند و حالا در شهر خود مشغول کار هستند. هرکدام از دادزن‌ها هم سبک و سیاق خاص خود را دارند و هم نرخ درآمدی خود را. خیلی‌ها از دادزن‌ها به‌عنوان معرکه‌چین‌ها یاد می‌کنند. حسین سرباز است و دادزنی را در دوره سربازی یاد گرفته است: «‌کار و حرفه خاصی بلد نبودم و از آن طرف در تهران هم غریب بودم و کسی مرا نمی‌شناخت؛ به‌خاطر همین وقتی آگهی استخدام دادزن را دیدم سراغش رفتم. حالا ۲سال است دادزن حرفه‌ای شده‌ام و دوست دارم آن را ادامه دهم. به‌نظر من داد آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید...