کافی است چند کتاب
تاریخی خوانده باشید تا بدانید این کتابها گذشته بشر را به شیوهای نقل میکنند؛ گویی همهچیز درباره آن را بهطور قطع میدانند. بهنقل از تارنمای گرانج، این کتابها بهگونهای نوشته شدهاند که بهنظر میرسد دقیقاً میدانیم در گذشته چه اتفاقاتی افتاده است و چه زمانی و چرا و چه کسانی هم درگیر آن بودند و چه عواقبی در انتظار آنها بوده است.بااینحال، جهان ما بسیار آشفتهتر و پیچیدهتر از آن است که در کتاب چندصدصفحهای جا بگیرد. گاهی تنها کاری که از دست باستانشناسان و مورخان بر میآید، این است که شواهدی همچون مصنوعات و آثار باستانی که گاهی صدها سال و گاهی هم هزاران سال قدمت دارند، پشتسرهم بچینند و بهنوعی گمانهزنی علمی برسند. گاهگداری حق با آنها است؛ اما گاهی اوقات هم فرضیههایی که ارائه کردهاند، از اساس اشتباه از آب درمیآيد. در همین حال، هرچند وقت کسی کشفی انجام میدهد که کاملاً طرز فکر و نگاه ما به اجدادمان را تغییر میدهد.بدینترتیب، تاریخ
بازنویسی میشود و زمانبندیها دستخوش تغییر و حتی مکانها جابهجا میشوند تا دوباره به یاد ما آورده شود چقدر درباره گذشته جمعی خود اطلاعات اندکی دراختیار داریم. در سالهای
اخیر هم، شاهد برخی از جذابترین
اکتشافات باستانشناسی بودیم که بسیاری از باورهای مهم ما درباره گذشته را به اشتباهات مهم تاریخی تبدیل
کردند. برای آشنایی با برخی از این اکتشافات جذاب باستانشناسی با زومیت همراه باشید.بقایای یک زن شکارچیتعریف نقشهای جنسیتی به دورانی بسیار دورتر از دهه ۱۹۵۰ برمیگردد و بهنقل از نشنال جیوگرافیک، اساساً این تفکر به زمان اقوام شکارچی و خوراکجوی ماقبل تاریخی بازمیگردد. به باور قدیمی، مردان برای شکار از خانه بیرون میرفتند و زنان هم مشغول کارهای دیگری مانند جستوجوی خوراک ازجمله دانههای مغذی و میوهها میشدند.هرچند تمام پژوهشگران با تعریف کار بر طبق جنسیت موافق نبودند، پذیرفتهشدهترین فرضیه همین بود و چنانکه دانسته میشود، همین تعریف به باور امروزی تقسیم کار جنسیتی تبدیل شد. ناگفته نماند باورداشتن به این تعریفها نهتنها با هر متر و خطکشی اسفبار، بلکه از اساس اشتباه هم بود.سال ۲۰۱۸، باستانشناسان گورستانی باستانی در کشور پرو کنونی را حفاری کردند. محققان در ابتدا تصور میکردند به بقایای جسد یک مرد رسیدهاند؛ زیرا درکنار استخوانهای ۹ هزار ساله این فرد مجموعهای از وسایل شکار و همینطور ابزارآلاتی برای تهیه پوست بهچشم میخورد. این باستانشناسان بالاخره در سال ۲۰۲۰ نتیجه یافتههای خود را منتشر کردند که نشان میداد بقایای باستانی که کشف کرده بودند، نه به یک مرد، بلکه به یک زن ماقبل تاریخی تعلق داشته است.این کشف تیم تحقیقاتی را بر آن داشت تا به عقب برگردد و درباره تحقیقات قبلی از تدفینهای شکارچیان باستانی که گمان میرفت به مردان تعلق دارند، تجدیدنظر کنند. بررسیهای این محققان نهایتاً نشان داد بین ۳۰ تا ۵۰ درصد از شکارچیان اقوام شکارچی و خوراکجو را زنان تشکیل میدادند. با این اوصاف، اکنون فرصت مناسبی است تا باردیگر نگاهی به گذشته بیندازیم و در تعریف خود از کار جنسیتی تجدیدنظر کنیم.قدیمیترین گورستان حیوانات خانگیوقتی به رابطه مصریان باستان و حیواناتشان فکر میکنیم، دو نکته به ذهنمان میرسد: یکی پرستش گربهها و دیگری مومیاییکردن این حیوانات. بهنقل از تارنمای علمی لایوساینس، بسیاری از محققان برای مدتهای مدیدی بر این عقیده بودند که در بیشتر تاریخ بشر، دلیل نگهداری از حیوانات در زمان حیات یا حفظ آنها پس از مرگ، باورهای مذهبی یا فواید دیگر بوده است؛ اما یافتههای تحقیقی که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، این باور قدیمی را هم کاملاً دستخوش تغییر کرد.در پروژه تحقیقاتی به سرپرستی مارتا اوسیپینسکا، جانور باستانشناسی از آکادمی علوم لهستان در ورشو، باستانشناسان قدیمیترین گورستان حیوانات خانگی کشفشده تابهامروز را حفاری کردند. این گورستان در حومه شهر برنیس مصر واقع بود و قدمت آن به سدههای اول و دوم میلادی بازمیگشت. در این گورستان باستانی، بقایای اجساد صدها حیوان ازجمله میمون، گربه، سگ، روباه و حتی یک شاهین دیده میشد که کاملاً با احتیاط دفن شده بودند. برخی از این حیوانات با یقههای مهرهدوزیشد و منجوقدوزیهایی که در زمان حیات داشتند، دفن شده بودند.کشف اخیر میتواند درخت تکاملی خانواده انسانها را کاملاً بازنویسی کندشاید بهنظر شکاکان راحت باشد بگویند این محل صرفاً جایی برای تخلیه حیواناتی بود که برای کنترل آفات و دلایل سودمند دیگر نگهداری میشدند؛ اما اوسیپینسکا چنین عقیدهای نداشت.بسیاری از اسکلتهای کشفشده از سن زیاد صاحبانشان حکایت میکردند، تا جایی که حیوان برای انجام امور عادی و روزمره خود هم به مراقبتهای ویژه نیاز داشته است. در سایر اسکلتها نیز، ناهنجاریهایی دیده شد که بهعقیده اوسیپینسکا دلیل آن واضح بود: کسی به این گربههای ظاهراً «بیمصرف» غذا میداد و از آنها نگهداری میکرد. این کشف همراستای تحقیقات امروزی نشان میدهد ما انسانها از دیرباز نیاز عمیقی به همنشینی با حیوانات داشتهایم.مرد اژدهاییاجازه دهید نگاهی به ارزیابی اخیر جمجمه فسیلی عظیمالجثهای بیندازیم. بهگزارش نیوساینتیست، این جمجمه ابتدا در دهه ۱۹۳۰ کشف شد؛ اما بهدلایلی دوباره در جای دیگری دفن شد. کاشف این جمجمه تنها در بستر مرگ محل کشف خود را فاش کرد. تمام این ماجراها بدینمعنا بود که این جمجمه معروف تا قبل از سال ۲۰۱۸ هیچوقت تجزیهوتحلیل نشود. همچنان از آخرین گزارش محققان در سال ۲۰۲۱ مشخص نیست؛ اما قضیه از چه قرار است؟درباره این موضوع دو فرضیهای که مطرح شدند بهاندازه کافی جالب و شگفتانگیز هستند. مختصر و مفید اینکه قدمت این جمجمه بین ۱۴۶ تا ۲۹۶ هزار سال تخمین زده میشود و احتمالاً به گروهی از انسانهای امروزی (هومو ساپینس) بسیار بزرگ تعلق داشته است. در همین حال، آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید...
ما را در سایت آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : موزیک دان ash بازدید : 59 تاريخ : چهارشنبه 28 ارديبهشت 1401 ساعت: 20:45