بهائیت به مثابه سازمان سیاسی

به گزارش خبرآنلاین کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» نوشته حمیدرضا اسماعیلی توسط انتشارات موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی منتشر شده است. نویسنده کتاب در پاسخ به خبرگزای فارس با ذکر این نکته که پرسش از ماهیت بهائیت، پرسش مهمی است که باید پاسخ دقیقی به آن داد. می‌گوید: در کتاب «سازمان سیاسی بهائیت» تلاش کرده ایم با اسناد و مباحث تحلیلی نشان دهیم که اطلاق عنوان «حزب» و «فرقه» به بهائیت دقیق نیست و همه ابعاد این تشکیلات را در بر نمی‌گیرد. آنچه که تمامیت بهائیت را پوشش می‌دهد عنوان «سازمان سیاسی» است. اسماعیلی با ذکر این نکته که بهائیت یک سازمان است می‌افزاید: بهائیان کتاب‌هایی در باب «نظم اداری» را تألیف‌ کرده و تکلیف همه بهائیان است که خود را با نظم و مقررات اداری بهائیت وفق دهند. این موضوعی است که از کودکی به بهائیان آموزش داده می‌شود. اما این سازمان همواره در پی قدرت سیاسی و حتی حکومت هم بوده است، که همین هدف به راحتی ماهیت سیاسی بودن سازمان بهائیت را تعیین می‌کند. این پژوهشگر می‌افزاید: سازمان سیاسی بهائیت دارای یک ایدئولوژی سیاسی است که در پوشش باورهای دینی و آیینی به بسیج منابع و رفتارسازی در اعضای خود دست می‌زند. هدف و غایت اصلی تشکیلات بهائی دست یافتن به قدرت سیاسی و در رؤیای دوردست تأسیس یک حکومت بهائی است. حمیدرضا اسماعیلی در پایان می‌گوید: فرق اصلی حزب سیاسی و سازمان سیاسی هم این است که احزاب رسماً برای کسب قدرت رقابت می‌کنند، اما سازمان سیاسی در پوشش اهداف دیگری حتی امور خیریه اهداف سیاسی خود را پیگیری می‌کنند. بنابراین در مورد بهائیت شاید بشود با تسامح لفظ حزب سیاسی را به‌کار برد، اما اگر بخواهیم دقیق‌تر سخن بگوییم باید بگوییم که یک سازمان سیاسی است. ۶۵۶۵ آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید...