مرغک کانون پرورش فکری پرپرشدنی نیست!

در حالی که بر اساس اسناد بالادستی و برنامه‌های توسعه مقرر است همه‌ساله تصدی‌گری و تولیت دولت بر بخش‌های مختلف فرهنگی و هنری کاهش یابد و در پایان هر برنامه توسعه شاهد کاهش قابل‌توجهی از تصدی‌گری بخش دولتی باشیم، دولت درزمینهٔ امور فرهنگی و هنری هر روز درازدامان‌تر از پیش، دست‌های بلندش را به‌سمت بخشی از حوزه فرهنگ و هنر می‌کشاند و سهم بیشتری از این سفره هر روز خالی‌تر می‌جوید. برنامه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای جداسازی کتابخانه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و الحاق آن به نهاد کتابخانه‌های عمومی تازه‌ترین دست‌اندازی دولت برای مصادره و افزودن سهم خود در این حوزه کلیدی است که متأسفانه با چراغ خاموش هم دنبال شده و تنها دفتر هیات دولت با انتشار یک خبر کاملاً مبهم و گنگ، نسبت به این تصمیم اطلاع‌رسانی نارسایی صورت داده است. بهانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که وزیر محترم این وزارتخانه هم از جمله اعضای هیات امنای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است و هم رئیس هیات امنای نهاد کتابخانه‌های عمومی، کمبود بودجه و اصلاح ساختاری این مجموعه اعلام شده است، امری که خود هم ناقض اهداف و برنامه‌های نهاد کتابخانه‌های عمومی و هم ناقض برنامه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است. بر اساس قانون نحوه اداره کتابخانه‌های عمومی کشور که در سال ۱۳۸۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و نهاد کتابخانه‌های عمومی از مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منفک و به‌عنوان نهاد عمومی غیردولتی شناخته و به کار خود ادامه دارد، مجموعه فعالیت‌های کتابخانه‌های عمومی در کشور از جمله کتابخانه‌های مساجد و شهرداری‌ها هم در حوزه نظارتی نهاد کتابخانه‌ها تعریف شده‌اند. البته این تعریف به‌معنای الحاق این کتابخانه‌ها به مجموعه نهاد نبوده و نهاد نقش نظارتی و حاکمیتی درباره آن‌ها دارد و درباره کتابخانه‌های کودکان و نوجوانان کانون پرورش فکری هم سخنی به میان نیامده است. چه آنکه در طول همه سال‌های پس از تصویب قانون نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، در دولت‌های نهم و دهم و یازدهم و دوازدهم هم هیچ مقام مسئولی در نهاد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ادعای الحاق کتابخانه‌های مذکور را هم نداشته و دراین باره حتی سخنی هم بر زبان نیاورده‌اند، چه رسد به عملی کردن این امر، آن‌هم درباره مجموعه‌ای دیگر که زیر مجموعه دستگاه دیگری است. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی البته در این زمینه نه ذی‌حق است و نه تولیت و وظیفه‌ای در قبال کتابخانه‌های عمومی دارد که حالا بخواهد داعیه دفاع از این نهاد را داشته باشد و برای افزایش سهم نهاد کتابخانه‌ها از مجموعه کتابخانه‌های کودک و نوجوان تلاشی صورت دهد و دولت را مجاب کند که دست به چنین کار ناصوابی بزند. اگر هم تلاش و کوششی در این زمینه ضرورت داشته باشد، باید مصروف کتابخانه‌های مساجد شود که هم در زمره زیرمجموعه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و هم شانیت و مناسبتی با فعالیت‌های نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور داشته باشد، تا هم سهم درخوری به نهاد کتابخانه‌های عمومی رسیده باشد و هم از فعالیت موازی با نهاد کتابخانه‌ها جلوگیری شده باشد. مجموعه کتابخانه‌های کودک و نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که شامل دو بخش ثابت و سیار می‌شود، مجموعه‌ای کاملاً تخصصی است و حاصل سال‌ها تلاش و کوشش و آزمون‌وخطای مربیان و مدیرانی است که پس از ۵۵ سال، حالا دیگر این‌قدر حرفه‌ای و توانمند شده‌اند که می‌توانند بار کتاب‌خوانی و کتاب‌خوان شدن کودکان و نوجوانان این مرزوبوم را به‌دوش بکشند و به‌نظر می‌رسد که چنین توانی در مجموعه نهاد کتابخانه‌های عمومی، نه‌تنها موجود نیست که در کوتاه‌مدت و درازمدت به‌عنوان مانع بزرگی در مسیر تحقق اهداف و برنامه‌های این نهاد تخصصی عمل خواهد کرد. از سوی دیگر، مجموعه بودجه نهاد کتابخانه‌های عمومی هم در اندازه‌ای نیست که هم بتواند به تأمین نیازهای بیش از ۳ هزار کتابخانه عمومی و حدود ۳ هزار کتابخانه ثابت و سیار کانون پرورش فکری بپردازد، امری که از قضا مورد استناد مقامات دولت سیزدهم هم قرار گرفته است و کمبود بودجه را یکی از دلایل این اقدام عنوان کرده‌اند. بودجه نهاد کتابخانه‌های عمومی در همه سال‌های پس از استقلال از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، هیچ‌گاه کفاف مخارج و هزینه‌های این نهاد را نداده و دبیران کل نهاد همواره از کمبود بودجه گلایه داشته‌اند و حتی در برخی از موارد از کمک‌های نهادهای فرهنگی و از جمله وزارت ارشاد و برخی از دیگر از نهادهای حاکمیتی برای پرداخت حقوق کارکنان و کتابداران استفاده کرده‌اند. از سوی دیگر کمبود بودجه نهاد، در همه نوزده سال گذشته باعث شده است تا هم کتابداران و فعالان حوزه کتاب‌خوانی نهاد از دستمزد و حقوق و مزایای خود گلایه داشته باشند و هم در مجموعه نهاد، توان و یارایی برای افزایش تعداد کمی کتابخانه‌های عمومی، بر اساس سرانه جمعیتی وجود نداشته باشد. تعداد کتابخانه‌های عمومی کشور در زمان استقلال نهاد از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بیش از دو هزار باب کتابخانه بود که در طول بیش از یک دهه به عدد ۲۸۰۰ باب رسید و در حال حاضر به بالغ بر ۳ هزار و ۶۰۰ باب کتابخانه رسیده است. از این میزان تنها ۲۷۰۰ باب کتابخانه نهادی بوده و مابقی مشارکتی و یا مستقل به فعالیت ادامه می‌دهند. این میزان با توجه به جمعیت کشور رقمی قابل‌توجهی نیست، چرا که برای رسیدن به سرانه استاندارد باید این میزان حداقل ۵ برابر شود تا بتوانیم بگوییم امکانات سخت‌افزاری ما مهیای کتاب‌خوانی است تا نهضت نرم‌افزاری کتاب‌خوانی شکل بگیرد. براین اساس و با توجه به کاستی‌ها و مشکلاتی که در عرصه فعالیت‌های نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور وجود دارد، مشخص نیست بر اساس کدامین استدلال و توجیه منطقی، برنامه‌ریزی برای جداسازی کتابخانه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز شده و به کمیسیون‌های تخصصی دولت هم ارسال شده است تا به تصویب آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید...