سبحانی: کانون پرورش فکری به بن‌بست رسیده/ باید به دنبال مرد جنگی باشیم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چند روزی است که در صدر اخبار و دغدغه فعالان فرهنگی قرار دارد. انتشار خبر طرح درخواست واگذاری کتابخانه‌های این نهاد فرهنگی به نهاد کتابخانه‌های عمومی، موجی از واکنش‌ها را از سوی نویسندگان، هنرمندان و اهالی فرهنگ به همراه داشت. جمعی از نویسندگان طی چند روز گذشته با انتشار یادداشت‌ها، تصاویر یا کتاب‌های کانون، دغدغه‌های خود در این زمینه را بازگو کردند. چهره‌هایی مانند فرهاد حسن‌زاده، داوود امیریان، هوشنگ مرادی کرمانی، مصطفی رحماندوست در میان این منتقدان دیده می‌شوند. آن‌ها بر این باورند که جدا کردن کتابخانه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از این نهاد فرهنگی، پر پرواز را از مرغک کانون جدا کرده و موجب خارج شدن کانون از مسیر خود می‌شود. به گفته آنها؛ اگرچه کانون در همه این سال‌ها با مشکلات ریز و درشت مواجه بوده و با روزهای درخشان خود در دهه‌های 60 و 70 فاصله معناداری دارد، اما راه حل مشکلات این نهاد فرهنگی در ادغام با دیگر نهادها نیست؛ بلکه این تصمیم، گره مشکلات کانون را کورتر می‌کند. اما در سوی دیگر این طرح، موافقانی نیز حضور دارند. این دسته معتقدند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تنها در چند دهه موفق عمل کرده و از آن پس، کارکرد فرهنگی خود را از دست داده است. حجت‌الاسلام و المسلمین علیرضا سبحانی‌نسب، مدیر نشر جمال و از فعالان بازار کتاب کودک و نوجوان از جمله موافقان این طرح است. او در گفت‌وگویی با تسنیم تأکید می‌کند که کانون تنها یک خاطره خوش است که در ذهن ما باقی مانده و در دهه‌های گذشته، طفلی نداشته است. او ادغام را راه‌حل مناسبی برای برون‌رفت کانون از این شرایط می‌داند و در عین حال تأکید می‌کند که همانند بسیاری از تجربه‌هایی که در دیگر کشورها وجود دارد، نهادهایی مانند کانون و حتی نهاد کتابخانه‌های عمومی باید به مردم سپرده شود تا آنها امور را به دست گیرند. مشروح گفت‌گوی تسنیم با این فعال بازار کتاب کودک را می‌توانید در ادامه بخوانید:*تسنیم: آقای سبحانی، در چند روز گذشته انتشار خبر طرح پیشنهادی ارشاد به هیئت دولت مبنی بر واگذاری کتابخانه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به نهاد کتابخانه‌ها واکنش‌هایی را به همراه داشت که عموماً منفی بود. نظر شما به عنوان فعال حوزه نشر کودک و نوجوان در این زمینه چیست و این طرح را چطور ارزیابی می‌کنید؟کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در زمانی که نهادهای دیگری در این زمینه نداشتیم، یک مجموعه موفق بود و در حال حاضر نیز همه ما از خاطرات موفقیت‌های این نهاد می‌گوییم، اما واقعیت این است که کانون طفل جدیدی در دهه‌های گذشته نداشته است؛ آن هم با توجه به هزینه‌هایی که در این مجموعه صورت می‌گیرد. هرچه به جلو می‌آییم، می‌بینیم که تنها داریم از خاطرات کانون تعریف می‌کنیم و کانون دارد 90 درصد از بودجه خود را برای سرپا نگاه داشتن نیروی انسانی خود هزینه می‌کند تا 10 درصد کار فرهنگی انجام دهد. آماری که من از سال‌های گذشته سراغ داشتم، این بوده است. این آمار بدی است که همه بودجه خرج نگهداری سیستم صرف شود. به عنوان نمونه در قم یک مکان بزرگی راه‌اندازی شده که در مقایسه با آنچه هزینه می‌شود، خاصیت جدی ندارد.کانون طفل جدیدی در دهه‌های گذشته نداشته استنه تنها کانون، مراکز فرهنگی متعددی داریم که بیش از آنکه کار فرهنگی انجام دهند، مصرف‌کننده هزینه‌های فرهنگی هستند که باید برای آنها تدبیری اندیشید. از فرهنگسراهای شهرداری‌ها گرفته تا دیگر مجموعه‌هایی از این دست که اگر ساماندهی شود، از کارهای موازی و نابسامان، رها می‌شوند. من در جریان جزئیات این طرح نیستم، اما مورد تأییدم است. به نظرم ادغام بسیاری از مجموعه‌هایی که دارند در بخش فرهنگ کار می‌کنند و عمده بودجه آنها صرف نگهداری سیستم می‌شود، نه کار فرهنگی باید با حذف، ادغام یا مردمی شدن جای کار را برای مجموعه‌های فرهنگی مردم‌نهاد باز کنند. زمانی هرکس می‌خواست دو عنوان کتاب چاپ کند، اقدام به راه‌اندازی چاپخانه می‌کرد. هرچه می‌گفتیم که ضرورت ندارد، گوش نمی‌دادند تا اینکه کم‌کم با دیدن زیان‌های انباشته خود به این نتیجه رسیدند و کارمندان خود را بازخرید کردند. در حال حاضر نیز بسیاری از چاپخانه‌ها ضررده هستند و باید جمع شوند. زمانی آستان قدس 14 نشر داشت. بعد این تعداد را ادغام کردند و به 9 مجموعه نشر رسیدند. معنی آن را واقعاً نمی‌فهمم.تبانی 2 نشر برای جلوگیری از ورود کتاب‌های دیگر ناشران به آموزش و پرورشآموزش و پرورش نیز دو نشر دارد که با یکدیگر تبانی کرده و جلوی هر نشر دیگر را برای ورود به آموزش و پرورش گرفته‌اند؛ بنابراین مجموعه‌های دولتی یکی از مزاحم‌های جدی فرهنگ هستند. این‌ها هرچه دست و پای خود را در جامعه جمع‌تر کنند، بهتر است. روی‌مان نمی‌شود بگوییم «حذف»، می‌گوییم «ادغام» نهاد کتابخانه‌های عمومی دارد کار فرهنگی انجام می‌دهد. کانون هم بخش کودک خود را به طور جدی به نهاد بسپرد. نهادهای فرهنگی بودجه‌های فرهنگی را که الآن از صدها میلیارد، به هزار میلیارد رسیده است، به جای اینکه صرف کار فرهنگی شود، خرج نیروی انسانی خود می‌کنند؛ بنابراین پسندیده می‌بینم که نهادهای این‌چنینی ادغام و گاهی حذف شود. شاید روی‌مان نمی‌شود بگوییم حذف شود، می‌گوییم ادغام شود. نیازی نیست این همه نهاد فرهنگی داشته باشیم که خروجی آنها به اندازه یک مجموعه مردم‌نهاد نیست.من با اصل طرح موافقم، زیرا از تصدی‌گری دولت و متولیان متعدد فرهنگی کاسته می‌شود. گاهی برای اینکه یک نهاد حفظ شود، یک فرد بی‌ارتباط با مسائل فرهنگی را به عنوان مدیر در آن مجموعه منصوب می‌کنند، پس از مدتی آن را برمی‌دارند، دوباره یک مدیر جدید را می‌گذارند. به نظر می‌رسد طرح خوبی است و این امر می‌تواند به امور فرهنگی سامان دهد. به جای متولیان متعدد که مردم را گیج می‌کند، خود مردم را به عرصه فرهنگ وارد کنند.*تسنیم: بحث را به سمت این بردید که آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید...