۱۳ روش درمانی عجیب و غریب در طول تاریخ؛ از خمیر موش تا مربای جنازه و خون خفاش

تاریخ پزشکی مملو از داستان های فرمولاسیون های عجیب، روش های درمانی غیرقابل تصور و داروهای غیرمتداول است. این ها داستان هایی هستند از نادانی های پزشکی و در کمال ناباوری، روش های درمانی که هنوز هم در برخی از نقاط جهان به کار گرفته می شوند. از استفاده از خمیر موش های مرده برای تسکین درد تا نگهداری باد معده در شیشه برای جلوگیری از شیوع بیماری، در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۳ روش درمانی عجیب و غریب تاریخ که همزمان بسیار غیرقابل باور و جالب هستند آشنا کنیم. ۱- خمیر موش مرده برای درمان دندان درد در مصر باستان، پزشکان جنازه موش های مرده را خرد کرده و با ترکیبات دیگر مخلوط کرده و خمیر بدست آمده را روی دندان بیمار یا لثه متورم او می گذاشتند تا درد را کاهش دهد. در واقع، اگر از دندان درد رنج می بردید، موش بهترین درمان بود. دندان درد در مصر باستان بسیار شایع بود زیرا در رژیم غذایی آن ها ذرات شن وجود داشت. شن و ماسه تقریباً وارد همه چیز می شد، از جمله غذا. به دلیل ماهیت سنگی شن، جویدن آن باعث از بین رفتن مینای دندان می شد. بدین ترتیب اعصاب و رگ های خونی بیرون افتاده و باعث دندان درد می شد. ظاهراً مصریان باستان به این باور رسیده بودند که موش مرده درمان مناسبی برای این معضل است. آن ها موش های مرده را خرد کرده و به خمیر تبدیل می کردند و آن را مستقیماً را روی موضع درد می گذاشتند. در صورتی که درد بسیار شدید بود، موش مرده به صورت کامل در دهان فرد قرار داده می شد. این روش درمانی حتی در دهه ۱۹۲۰ در برخی نقاط روستایی انگلیس نیز وجود داشت. همانطور که مشخص است، این روش درمانی نه تنها تاثیری روی دندان درد نداشت بلکه شرایط را بدتر نیز می کرد. گذاشتن چیزهای گندیده روی رگ های خونی و اعصاب روباز می تواند از درد شدید به عفونت شدید منتهی شود. ۲- پیوند بیضه های بز برای درمان ناتوانی جنسی مردان سرژ وورونوف، پزشکی روسی و یکی از اولین کسانی بود که با استفاده از اندام های نخستی ها، اولین موارد پیوند اندام حیوانات به انسان را انجام داد. بین سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۰، بیش از ۴۵ جراح از تکنیک های وورونوف استفاده کرده و بیش از ۲,۰۰۰ مورد پیوند اندام های غیرانسانی به انسانی را انجام دادند. حتی شخصیت های مشهوری مانند فرانک کلاوس که یک بوکسور میان وزن سرشناس بود نیز این جراحی عجیب و غریب را انجام داد. در کمال ناباوری، نتایج مثبت و امیدوار کننده ای از این جراحی ها از سراسر جهان گزارش شد. فرد دیگری به نام جان آر برینکلی بود که با فریبکاری مدعی شد پزشک است و جراحی های مشابهی را انجام می داد. او به خاطر پیوند بیضه های بز به انسان مشهور شد که او را یه یکی از ثروتمندترین مردان در آمریکا تبدیل کرده بود. ۳- مدفوع سگ برای درمان گلو درد در دوران قرون وسطی به مدفوع سگ یا کفتاری که در مجاورت هوا سفید شده بود، Album græcum گفته می شد و در حدود سال های ۱۷۲۱ تا ۱۷۴۶ میلادی، یک داروی مرسوم برای رفع گلو درد به شمار می رفت. این مدفوع خشک شده خرد شده و به پودر تبدیل می شد تا با عسل ترکیب گردد. اثرگذاری این دارو مشخص نیست اما بدون شک بلعیدن آن بسیار مضرتر از آن چیزی بود که انتظار می رفت. ۴- خون خفاش و شیشه داغ شکسته برای درمان بیماری های چشم گرمای شدید، طوفان شن، حساسیست ها و شن ریزه های موجود در هوا در مصر باستان باعث عفونت های چشمی متعددی می شدند. از این رو پزشکان ان زمان به استفاده از خون خفاش برای درمان تمام بیماری های مرتبط با چشم روی آورده بودند. ظاهراً آن ها بر این باور بودند که از آنجایی که خفاش ها دید در شب فوق العاده ای دارند، انتقال خون آن ها به چشم انسان می تواند بینایی مناسبی برای افراد بیمار فراهم کند. علاوه بر این، تکه های شکسته و داغ شیشه در چشم افرادی ریخته می شد که از آب مروارید رنج می بردند. ۵- آهن داغ برای درمان هموروئید در یونان باستان، هموروئید بیماری بسیار شایعی بود و یونانی ها اغلب در مورد آن نوشته اند. بقراط در یکی از کتاب های خود با نام کتاب هموروئید، رویکرد خود برای درمان هموروئید را تشریح کرده است که بسیار دردناک است: من توصیه می کنم که هفت یا هشت میله آهنی کوچک آماده شود… او را روی پشت بخوابانید و آن را بسوزانید به طوری که هیچ هموروئید نسوخته ای باقی نماند. باید همه آن را بسوزانید. وقتی عمل داغ کردن انجام می شود باید دست ها و سر بیمار بسته شوند تا تکان نخورد اما خودش باید فریاد بزند. سپس باید اسفنجی آغشته به عسل شده و تا جایی که ممکن است در عمق مقعد قرار داده شود. ۶- خوردن جنازه ها به عنوان دارو برای تمام بیماری ها در سراسر قرن شانزدهم و هفدهم میلادی، مومیایی ها و دیگر بقایای حفظ شده جنازه انسان بخشی کلیدی در داروهای اروپاییان بود. در کتاب های باقیمانده در آن دوره به داروهایی اشاره شده است که حاوی گوشت، استخوان و خون انسان بوده و تقریباً برای هر بیماری مورد استفاده قرار می گرفته اند. جمجمه از ترکیبات پراستفاده بود که به شکل پودر در آمده و برای درمان بیماری های سر استفاده می شد. چربی انسان نیز برای درمان زخم ها به کار می رفت. یک ماده درمانی افسانه ای دیگر نیز با فرو بردن جسد انسان در عسل به دست می آمد که به آن «انسان شیرین شده» گفته می شد. بسیار از افراد مسن که در پایان زندگی شان بودند، خود را برای عمل مومیایی کردن در عسل برای تولید این دارو در اختیار پزشکان قرار می دادند. آن ها عسل خورده و در آن حمام می کردند و وقتی می مردند، بدنشان در داخل تابوتی سنگی مملو از عسل قرار داده می شد. بعد از یک قرن یا در همین حدود زمان، جسد به نوعی معجون یا مربا تبدیل می شد که برای درمان بیماری ها به فروش می رسید. این مربا با قیمتی گزاف در بازارها به فروش می رفت. ۷- کرم برای تمیز کردن زخم ها کرم ها از زمان های دور برای درمان زخم ها به کار گرفته می شده است. گزارش هایی وجود دارد مبنی بر اینکه بومیان آمریکایی مایا و قبایل بومی استرالیا از کرم های حشرات بر آموزش آشپزی و مطالب جالب جدید...